Fietsen in de regio van de zuidelijke Kaukasus

Azerbeidzjan

Vanaf de vulkaan fiets je gemakkelijk richting de hoofdstad Baku. Een imponerende stad die ook wel ‘Klein Parijs’ wordt genoemd. De oude Franse architectuur nagebouwd en gemixt met een moderne skyline.

Wij hebben ervoor gekozen om de meest noordelijke route te fietsen. Bijzonder aan Azerbeidzjan is dat er negen van de elf verschillende klimaatzones binnen het land aanwezig zijn. Zo fiets je binnen een paar dagen van dor woestijnlandschap, door de eikenbossen naar subtropisch regenwoud. Iedere dag is anders. In het land heerst een echte theecultuur en overal kom je dan ook gezellige theehuizen tegen. Geregeld zal er vanaf de kant van de weg ‘chai’ naar je geroepen worden. Een spontane uitnodiging om samen thee (met heel veel suiker) te drinken!

Armenië  

De grens tussen Azerbeidzjan en Armenië is gesloten. Wij zijn daarom vanuit Azerbeidzjan eerst Georgië in gefietst en hebben hier de meest oostelijke grensovergang naar Armenië genomen. Langs deze route passeer je het Nationaal park Lagodekhi. In dit Nationaal park zijn verschillende wandeltochten uitgezet onder andere naar watervallen en het Grdzeli meer. Een aanrader, zeker omdat je je fiets veilig in het bezoekerscentrum kunt parkeren.

Armenië staat onder de wereldfietsers bekend als ‘een klein land, maar de bergen maken het groot’. Geen enkele weg is vlak en vaak fiets je soms met meer dan 20% omhoog. Toch heeft dit bergachtige land erg veel indruk op ons gemaakt. Een groot voordeel is dat er weinig verkeer rijdt, het niet toeristisch is, de mensen gastvrij zijn en het landschap heel groen en ongerept is. Bovendien zijn er overal prachtige kleurrijke, wilde bloemen te bewonderen. Wij zijn door de Getik provincie naar het gigantische Sevanmeer gefietst. Dit meer beslaat meer dan 5% van de oppervlakte van Armenië. Een welkome stop na al die hoogtemeters te hebben beklommen. Tentje opzetten en tijd voor een frisse duik!

Georgië

Vanuit Armenië zijn wij de grens bij Bavra overgegaan om weer terug in Georgië uit te komen. Ooievaars genesteld in hun ooievaarsnest, pelikanen die rustig in het water dobberen en opnieuw een zee aan kleurrijke, wilde bloemen maakt Georgië een bijzonder weerzien. De eerste dagen fiets je een vallei in, waardoor je voornamelijk afdaalt.

Heerlijk jezelf voor kilometers naar beneden laten rollen, door een kloof die de kabbelende rivier volgt, langs historische grottendorpjes en uitkomen bij het prachtige, oude kasteel van Khertvisie. Een bezoek aan het  klooster Vardzia vonden wij zeker de moeite waard.

In Georgië hebben wij ervoor gekozen om het fietsen te combineren met wandelen. Vanuit Mestia is er een zesdaagse  uitgezette wandeltocht (112 km) door het Kaukasusgebergte naar Mami. De historische dorpjes, gletsjers, kolkende rivieren en adembenemend mooie kampeerplekken met uitzicht op de vallei en besneeuwde bergtoppen staan bij ons in het geheugen gegrift!

Weer in het zadel geklommen zijn wij vanaf Kutaisi naar de badplaats Batumi gefietst. Je kunt er voor kiezen om de drukke hoofdweg te volgen of op de b-wegen te blijven. Wij raden de laatste optie aan. Het lijkt alsof de tijd heeft stil gestaan op deze gemoedelijke, landelijke weggetjes. Overal zie je kippen op straat lopen en varkens badderen in modderplassen. Overnacht bij een Georgische familie in een Guesthouse. In de avond eet je een heerlijk lokaal gerecht bereid door moeder, zoon laat zijn voetbalkunsten zien en met opa sluit je de dag af met een lokaal borreltje ‘chacha’. Proost!

Meer lezen over Sylvia en Arjan?

Sylvia Kuus (30 jaar) en Arjan Dekker (33 jaar) fietsen in 2017/2018 een groot stuk van de wereld over. Onderweg delen ze regelmatig tips en ervaringen voor fietsers die, net als zij, avontuurlijk zijn ingesteld en graag van het gebaande pad afgaan. Ze zijn hun reis gestart in Australië. Je las hier hun zesde bijdrage. Lees ook de andere bijdragen!