Wandelen in prachtig Pirin National Park
‘Roet! Roet Koeliet. The best!’. Hij steekt zijn duim op en zwaait ons vrolijk na terwijl hij zijn wandeling naar beneden voortzet. Wij zijn daarentegen nog lang niet aan onze afdaling toe en klauteren door, rots voor rots. Terwijl ik mijn wandelstokken schuin in de aarde prik valt het kwartje. Ruud Gullit. Tuurlijk! De Nederlandse voetbalfaam van eind jaren ‘80 reikt ook nog altijd tot in Bulgarije. In Pirin National Park om preciezer te zijn.
Winteroord Bansko
Pirin is een enorm natuurgebied in het zuidwesten van het land, niet al te ver van het Rila gebergte en het beroemde Rila klooster. Vanuit Bansko - op ongeveer drie uur rijden van hoofdstad Sofia - zijn we via een prachtige slingerweg steeds verder de bergen ingereden. De wintersportplaats lijkt nu in hartje zomer een spookdorp, maar aan de bonte verzameling van steakhouses, hotels, winkels en casino’s te zien is dat in de winter wel anders. Het populaire skigebied rondom Bansko telt voor Bulgaarse begrippen een flink aantal pistes. Vanuit het dorp kun je, ook in de zomer, met de gondel omhoog naar basisstation Banderishka.
Bergmeren en wandelroutes
Voor ons geen gondelrit, maar een bergwandeling. Natuurlijk! We parkeren onze auto in de buurt van het knusse terras van Banderitsa Camp. Vanaf hier beginnen we aan een wandelroute naar twee bergmeren, het Ribno meer op 2.180 meter hoogte en het Muratovo meer dat iets lager ligt. We hebben al met al bijna 19 kilometer voor de boeg, dus we moeten goed doorstappen. Voordat we aan onze tocht beginnen bezoeken we de oudste boom van het park, de Baikushev. Ongeveer 1.300 jaar oud en 26 meter hoog is deze Bosnische den en je vind ‘m wanneer je naar de berghut Vihren wandelt. Het eerste stuk van onze wandelroute is dankzij de den erg populair, families, vriendengroepen en andere sportievelingen maken er foto’s om daarna al dan niet verder de bergen in te trekken. Wandelroutes vind je volop in het Pirin gebergte, of je nu van een stevige uitdaging houdt of het liever wat rustiger aan doet.
Net de Alpen
Het is dat ik geen Julie Andrews heet en we niet in de Oostenrijkse Alpen zijn, maar de frisgroene weides, besneeuwde bergtoppen en de heldere stroompjes laten me bijna ‘Do-re-mi’-en van plezier. Wat een zalig wandelgebied, en zo uitgestrekt ook. Want van al die wandelaars die we in het begin zagen is al snel geen spoor meer te bekennen. Met de enkeling die we tegenkomen maken we een praatje. Waar we vandaan komen en hoe we hier in coronatijd verzeild zijn geraakt. Wanneer ze horen dat we Nederlands zijn wordt de link met het voetbal en de grote namen van weleer snel gelegd. Marco van Basten, Ruud Gullit en Frank Rijkaard, je hoeft de gemiddelde Bulgaar niets te vertellen over het gouden elftal van 1988.
Outdoorparadijs
Wíj́ zijn op onze beurt onder de indruk van het Bulgaarse landschap en vinden daar amper de juiste woorden voor. ‘Kijk nou hoe mooi!’ ‘Bizar dit!’ Ja sorry hoor, veel intelligenter dan dit wordt onze conversatie niet, maar wat moet je ook zeggen als het allemaal zo prachtig is? Gletsjermeren, naaldbossen, ruige kartelpieken met plukken sneeuw en frisgroene weiden. Pirin nodigt uit om te wandelen, mountainbiken, raften, kajakken en klimmen. En dat gebeurt ook volop, zonder dat je het gevoel hebt dat het gebied overlopen wordt.
Bij het Ribno meer pauzeren we. De bergtoppen weerspiegelen in het kalme water. Ondanks dat de zon schijnt voelt het wat frisser nu en zoeken we een plekje achter een rots, uit de wind. We liggen languit in het gras, turen naar de felblauwe hemel en genieten intens van de stilte. Dit soort momenten kunnen mij niet lang genoeg duren, maar we moeten weer door. Op naar het Muratovo meer. Daarvoor moeten we een flink stuk al zigzaggend afdalen. Over rotsige paden (wat ben ik blij met mijn wandelstokken!), langs klaterende bergriviertjes met zo nu en dan een stenige oversteek, langs dennenbomen en sneeuw, en altijd weer die vriendelijk groetende Bulgaren.
Het terras van Banderitsa Camp is aan het einde van de middag een verzamelplaats van outdoorliefhebbers. Met een tevreden blos op de wangen wordt druk nagepraat over een heerlijke dag in de bergen. De waardin loopt af en aan met pullen bier, glazen fris en porties friet. Op het nabijgelegen grasveld worden tentjes opgezet en matjes uitgerold. We blijven zo lang mogelijk zitten, totdat de zon achter de bergen is verdwenen en wij de warmte van ons logies besluiten op te zoeken. We kijken elkaar aan. ‘Morgen weer de berg op?’, ‘Jazeker, morgen weer!’
Dit natuurgebied in het zuidwesten van Bulgarije beslaat maar liefst 400 vierkante kilometer, waarvan een groot deel tot het UNESCO werelderfgoed wordt gerekend. Niet zo gek, want naast de gletsjermeren, watervallen, pijnboombossen en alpenweiden heeft het park een zeer rijke flora en fauna. En er zijn maar liefst 40 toppen van hoger dan 2500 meter, de hoogste is Vihren, die met 2914 meter de op een na hoogste berg van Bulgarije is. Vanaf berghut Vihren begint een van de bekendste wandelroutes naar de top. Is je dat iets te heftig? In Pirin kun jong en oud naar hartenlust wandelen, door het gehele park zijn bewegwijzerde routes variërend van één tot tien uur stappen. Meer informatie over de verschillende mogelijkheden vind je bij het bezoekerscentrum in Bansko.
Je kan Pirin National Park ook prima combineren met een bezoek aan het Rila gebergte en het beroemde Rila Klooster. Vanuit Bansko rijd je er in 1,5 uur naartoe.
Zelf op pad in Bulgarije?
Blijf op de hoogte
Ontvang iedere twee weken tips en inspiratie over de mooiste bestemmingen in je mailbox.
