Huttentocht Rätikon

Als we de eerste dag van Brand (1010 m) rustig omhooglopen, ontvouwt zich al snel een pure bergwereld. De Zimba (de Matterhorn van Vorarlberg!), Drei Türme, Sulzfluh en Schesaplana; het zijn allemaal bergtoppen die van het Rätikon een geweldige wandelbestemming maken. Sowieso is het groene en bloemrijke Brandnertal één van de mooiste dalen van Oostenrijk. Door dit dal stroomt ook het riviertje de Alvier met kraakhelder water waar beekforellen en regenboogforellen omhoog springen. Het Brandnertal loopt uit bij de Lünersee waar prominent het massief van de Schesaplana schittert, met 2965 meter de hoogste berg van het Rätikon. Maar dat ‘toetje’ is voor later in de week!

Klaterende watervallen

Als we het heldere water van de Alvier nog maar net achter ons hebben gelaten en de Glingaweg oppikken, stuiten we al snel op het woeste water van de Palüdbach. Op een aantal plekken storten watervallen naar beneden en overal borrelen bronnen uit de grond: smeltwater afkomstig van de Brandner Gletscher.

We hebben geen haast, zoals dat past bij een eerste wandeldag. Regelmatig nemen we een pauze om onze voeten in het ijskoude water te hangen. Hogerop verlaten we het bos en bereiken we over een prettig almweggetje onze eerste overnachtingsplek, de Oberzalimhütte.

Een dag later wandelen we via een spannend pad dat deels gezekerd is met staalkabels naar de Mannheimer Hütte, hooggelegen op 2679 meter. De hut dateert van 1905 en na de Douglas Hütte is het éen van de eerste hutten die in het Rätikon werd gebouwd. Wie op deze wandeldag niet genoeg heeft aan de bijna 900 hoogtemeters die we hebben gemaakt, kan nog een paar toppen meenemen in de buurt van de hut. Mogelijkheden zijn er genoeg. De Brandner Wildberg ligt op 20 minuten boven de hut op de Mannheimer Hütte. Of klim naar de top van de Panüelerkopf (2859 m) en Salaruelkopf (2841 m) met prachtige uitzichten vanaf het hoogste punt, tot in het Zwitserse Engadin toe. Overigens heeft de klassieke, houten berghut een heerlijk zonneterras met zicht op de Brandner Gletscher en de omringende toppen. Dus nietsdoen of een goed boek lezen mag ook.

Brandner Gletscher

Natuurlijk mag voor iedereen die het Rätikon bezoekt een beklimming van de Schesaplana niet ontbreken. Het is technisch geen lastige klim, maar de afdaling van de 2965 meter hoge top naar de schitterend gelegen Totalphütte is wel vermoeiend. Een goede conditie, enige bergwandelervaring en kennis van de bergen (zoals bij bijna iedere huttentocht) zijn noodzakelijk!

We lopen vandaag ook over de Brandner Gletscher die in hoog tempo afsmelt en over enkele tientallen jaren waarschijnlijk geheel is verdwenen. De route over de gletsjer is veilig met stokken aangegeven en extra hulpmiddelen zijn dan ook niet nodig. Overigens waren er in 1980 nog plannen om rondom de Brandner Gletscher een skigebied te ontwikkelen. Gelukkig is het er nooit van gekomen en vandaag de dag is het berggebied beschermd en zal er nooit een ‘skiparadijs’ komen. Mooi is dat je vanaf het terras van de nieuwe, houten Totalphütte (de hut werd in 2019 door een lawine bijna geheel verwoest) niet alleen de Scheasaplana ziet liggen, maar ook de lange afdaling die we achter de rug hebben.

Machtige Kaisersmarrn

De hoogte is de volgende ochtend duidelijk voelbaar. Buiten knispert de kou, maar gelukkig vallen de eerste zonnestralen al snel over de hoogste toppen. We beginnen met een lange afdaling naar de Lünersee die we vanaf de hut al in de diepte zien glinsteren. De ‘zee’, ontstaan na de bouw van een stuwdam in 1953, is bereikbaar over de weg. We laten de drukte echter achter ons en wandelen over de Lünersee Alm naar het Verajoch en vervolgens via de Schweizer Tor naar de Ofenpas. Vanaf hier dalen we af naar de heerlijke Lindauer Hütte met op de achtergrond zicht op de machtige kalksteentoppen van de Drusenfluh (2827 m) en de Drei Türme: Kleine Drusenturm (2754 m), Mittlere Drusenturm (2782 m) en Große Drusenturm (2830 m). 
Na al het ‘hoogtegeweld’ van de laatste dagen voelt de ruime, gezellige Lindauer Hütte aan de rand van het bos op 1744 meter heerlijk aan. Schenk zeker ook aandacht aan de botanische tuin naast de hut. Deze prachtig aanlegde tuin is ruim 100 jaar oud en herbergt meer dan 500 bloemen- en plantensoorten die in de Alpen voorkomen, waaronder uiteraard Edelweiss en Enzian.

Maar ook in de lucht is veel te zien. Grote kans dat je de imposante steenarend spot. Of, sinds de herintroductie in 1985 is in de bergen rond Gargellen, met enig geluk ook de steenbok te zien.

Tip: wandelaars die ooit eerder de Lindauerhütte bezochten, roemen de machtige Kaiserschmarrn die daar geserveerd wordt. Met poedersuiker en heerlijke compote uiteraard!

Hooilanden

De laatste dag is het afdalen geblazen naar Latschau. In het deels beboste Gauertal begroeten we al snel weer een aantal wild stromende beken. Lager wandelen we heerlijk door het vriendelijke, met hooilanden en boerderijen bezaaide dal en bereiken we uiteindelijk Latschau. Met een bus keren we eenvoudig weer terug in Brand. Hier kunnen we nog een extra nacht blijven of wellicht een bezoek brengen aan Bludenz, het gezellige ‘chocoladestadje’ aan de Ill. Wat ook kan is je wandeltocht verlengen met een aantal dagen. Steek de grens over naar het Zwitserse Engadin en slaap in de Zwitserse Schaesaplanahütte. Of in de Pfälzerhütte bijna exact op de grens met het vorstendom Liechtenstein.

Geen ervaring? Lees dit

Arjen deed deze huttentocht in 2021 en stuurde ons het onderstaande bericht:

'Wij kwamen verschillende Nederlanders tegen die deze huttentocht op oppad.nl hadden gezien. Een aantal daarvan begonnen de tocht nagenoeg zonder bergwandelervaring. Ze zijn teruggekeerd omdat ze de overgang van de Oberzalimhütte naar de Mannheimerhütte niet aandurfden en gaven aan dat deze etappe (en ook de volgende etappe naar de Totalphütte) veel pittiger was dan ze vooraf dachten, vooral naar de Mannheimerhütte. Dat pad is deels gezekerd met staalkabels, maar op veel plaatsen ook niet. Soms wandel je letterlijk langs de afgrond en kan een misstap fataal zijn. Wandelaars die onzeker lopen, hoogtevrees hebben of geen ervaring met bergwandelen zouden daar niet moeten komen. Misschien is een extra waarschuwing op zijn plek. Overigens is het wel een fantastische tocht!'