Wie in Oostenrijk een huttentocht wil wandelen, heeft honderden mogelijkheden. Van de Vooralpen tot in het hooggebergte, van twee dagen tot meerdere weken, over glooiende almweides tot het oversteken van gletsjers.
Op de grens tussen Vorarlberg en Tirol ligt het Verwallgebergte, ook wel Verwall genoemd; ingesloten tussen het Klostertal en Stanzertal in het noorden, Paznaun in het zuidoosten en Montafon in het zuidwesten. Steile hellingen, steile rotswanden en glooiende alpenweiden zijn typisch voor het landschap van het Verwall. Naast een groot aantal mooi gelegen berghutten, zijn hier ook veel gemarkeerde hoogtepaden, die waarschijnlijk tot de mooiste van de Alpen behoren. Berggeiten hebben voldoende mogelijkheden om ook langere tochten te maken of om onderweg een paar imposante bergtoppen te „beklimmen“.
Gebied: Het Verwallgebergte heeft maar weinig gletsjers maar wel veel bijzonder markante bergtoppen. Door de vele wandelpaden zijn er tal van mogelijkheden voor meerdaagse tochten.
Start- en eindpunt: meerder startpunten mogelijk. Bijv. St.Anton am Arlberg, Ischgl en Schruns
Zwaarte: Er zijn veel varianten mogelijk waardoor de dagetappes net zo kort en lang gemaakt kunnen worden. Gemiddelde wandelduur van hut naar hut 3 á 4 uur. Met varianten en bergtoppen „meenemen“ kun je ook veel langer wandelen.
Moeilijkheidsgraad: Het gebied heeft serieus bergterrein met veel middelzware en zware paden die worden afgewisseld met eenvoudigere wegen. Je komt er vaker langs geëxponeerde passages. Enig bergervaring is vereist omdat er steile passages met staalkabel tussen zitten.
Je kunt een driedaagse variant van de Stubaier Höhenweg bij ons boeken, georganiseerd door SNP Natuurreizen. Bekijk hieronder de informatie.
Meer informatie over deze reis is te vinden op de website van SNP Natuurreizen. Of ga direct naar vertrekdata en boeken.
Wil je graag een huttentocht maken maar kun je wel wat hulp gebruiken bij het organiseren ervan? Bekijk dan het aanbod huttentochten in Oostenrijk van SNP Natuurreizen.
De route loopt voornamelijk over en langs almen (bergweides) waar ’s zomers het vee van de boeren uit het dal graast. Overnachten doe je in zogenaamde almhutten die meestal worden bemand door een echtpaar; zo krijg je het gevoel bij Heidi en Peter op de alm te zijn. Samen zorgen ze (goed!) voor de dieren en wandelaars die passeren. Doordat de hutten maximaal op een uur of vier wandelen van elkaar af staan en doordat je niet veel hoeft te klimmen en dalen is dit een ideale route voor beginnende bergwandelaars.
Gebied: De Salzburger Almenweg loopt langs de grenzen van het district Pongau in het Salzburgerland en doorkruist verschillende gebergtes.
Startpunt: Pfarrwerfen (de beschreven tocht begint in Dorfgastein)
Eindpunt: Pfarrwerfen (de beschreven tocht eindigt in Sportgastein)
Zwaarte: Een lichte tot middelzware tocht over afwisselend onverharde wegen, karrensporen en smalle bergpaden. De dagetappes zijn meestal niet langer dan vier uur wandelen.
Moeilijkheidsgraad: Grotendeels over goed aangelegde paden, maar op enkele plekken is tredzekerheid nodig.
Zoek je een typische huttentocht in Oostenrijk waarbij je over groene almen langs beekjes en watervallen loopt en waar je hogerop langs grote rotsblokken, steil aflopende graten wandelt? En af en toe een helder blauw bergmeer en een gletsjer tegenkomt en waar je op de hutten en almen wordt begroet door koeienbellen en fluitende marmotten? Dan kom je vanzelf uit bij deze vijfdaagse huttentocht door het Rätikon!
Gebied: Het Rätikon ligt in het grensgebied van Oostenrijk, Zwitserland en Liechtenstein en bovendien op de grens tussen de Oost- en Westalpen
Startpunt: Brand
Eindpunt: Latschau
Zwaarte: Met wandeltijden tussen 3 en 5 uur waarbij maximaal 850 meter per dag geklommen wordt, is deze tocht middelzwaar.
Moeilijkheidsgraad: Op sommige plaatsen waar het steil is wordt de route gezekerd met een staalkabel, maar het is zeker niet technisch. Er moet ook een kleine gletsjer (de Brandner Gletscher) overgestoken worden, maar deze heeft geen spleten en voert over een goed uitgesleten pad. Stijgijzers en touwen zijn niet nodig. Alpiene bergwandelervaring is wél vereist op deze route over rotsen en ijs.
Deze pittige tocht voert grotendeels boven de boomgrens rondom de Großglockner, de hoogste berg van Oostenrijk (3798 m) zonder daarbij over gletsjers te gaan. Steeds weer steekt de Großglockner als een gigantische kathedraal boven het landschap uit. Menno Boermans, die de tocht voor Op Pad liep, geeft onderdanig toe: “Als dit geen berg is!”
Gebied: In het Nationaal Park Hohe Tauern, in de provincies Karinthië, Salzburg en Tirol
Start- en eindpunt: Bruck a.d. Glocknerstraße
Zwaarte: Alle etappes zijn pittige bergwandeltochten van 7 tot 22 kilometer waarbij soms tot maar liefst 2000 hoogtemeters per dag moeten worden overbrugd. Reken 3 tot 8 uur voor de dagetappes. Een goede fysieke conditie is vereist.
Moeilijkheidsgraad: Ervaring in hoogalpien bergwandelen en kennis van het weer in hoogalpien terrein zijn een pre. De paden zijn soms smal, een misstap kan vervelende gevolgen hebben. Op sommige plekken zijn kabels aangebracht. Houd rekening met sneeuw op de hogere passages (pickel en stijgijzers mee). Je hoeft echter geen alpinist te zijn: echte klimpassages en gletsjers worden tijdens de tocht vermeden.
Het Tannheimer Tal in het westen van Tirol is voor velen het mooiste hoogdal van Europa.
En de Tannheimer Bergen erg geliefd bij bergwandelaars voor huttentochten. De meeste wandelpaden zijn eenvoudig en dus uitermate geschikt voor families met kinderen. Dezelfde paden die vandaag door wandelaars worden gebruikt, werden vroeger door smokkelaars gebruikt om zout, wijn en huishoudartikelen tussen Beieren en Tirol te vervoeren. Later werden sterke drank en sigaretten uitgewisseld om belastingen te besparen. En wie van hoogtes houdt en een goede conditie heeft, kan bergtoppen verzamelen. Er zijn genoeg mogelijkheden om één van de tientallen tweeduizend meter hoge en markante toppen beklimmen die de rand van het Tannheimer Tal omgeven.
Gebied: De Tannheimer Berge zijn een deel van de Allgäuer Alpen en is een kleine karakteristieke berggroep in het noorden van Tirol. Markant zijn haar grillige bergtoppen in combinatie met haar lieflijke bergweides.
Start- en eindpunt: Tannheim
Zwaarte: Als je alleen van hut naar hut wandelt, zijn de dagetappes tussen de 2,5 en 4 uur, soms 5 uur. Voor een technisch eenvoudige bergtop moet je er 1 á 2 uur extra voor rekenen.
Moeilijkheidsgraad: Het gebied kent vele eenvoudige tot middelzware bergwegen en -paden. De paden zijn over het algemeen smal, regelmatig rotsachtig en af en toe steil. Zo nu en dan kun je langs geëxponeerde passages komen.
De hoofdroute van de Adlerweg bestaat uit 31 dagetappes waarbij je dwars door Tirol wandelt. Onderweg zijn er tal van (alpiene) varianten mogelijk. Jolanda Linschooten liep voor Op Pad in zeven dagen een deel van de Adlerweg die een onverwacht wilde indruk achterliet door de hoogliggende paden over puinhellingen en langs steile rotswanden, die worden afgewisseld met groene almweiden vol bloemen. Berggeiten hebben de mogelijkheid om onderweg een paar bergtoppen “mee te nemen” en om een paar klettersteigen te doen.
Gebied: De hoofdroute verloopt door een gevarieerd deel van de noordelijke Kalkalpen in Tirol zonder grote gletsjers maar met een onverwacht wilde indruk vanwege hoogliggende paden en grillige pieken.
Startpunt: Gasthof Rummlerhof in St. Johan in Tirol
Eindpunt: St. Anton am Arlberg
Zwaarte 4/5: De beschreven bergtocht is pittig waarbij je geen last van hoogtevrees moet hebben. Goede conditie vereist: dagelijks redelijke hoogteverschillen van gemiddeld 800 m stijgen en dalen, gemiddeld 6 uur onderweg (zonder pauzes).
Moeilijkheidsgraad: Serieus bergterrein met regelmatig smalle en steile paden/richels die meestal m.b.v. staalkabel beveiligd zijn, afgewisseld met eenvoudige brede paden. Los en brokkelig gesteente. Enige bergervaring is vereist omdat er steile passages met staalkabel tussen zitten.
Opvallende kenmerken landschap: De hoogliggende paden en grillige bergtoppen zorgen onverwacht voor een wilde indruk.