De mooiste wandelgebieden van de Pyreneeën

Nationale parken in de Pyreneeën

Onder de mooiste wandelgebieden mogen we in de eerste plaats de nationale parken rekenen. Het Parc National des Pyrénées Occidentales is het enige nationale park in de Franse Pyreneeën. Het is een dunne strook beschermd natuurgebied in de westelijke Pyreneeën, tegen de Frans-Spaanse grens. In het westen beginnend in de Vallée d’Aspe, nabij de scherpe, kale grijze kalktoppen rond het dorpje Lescun; in het oosten eindigend bij de Lacs de Barroude in de Vallée d’Aure. Liefst zes valleien geven toegang tot het nationale park, dat goed ontsloten is voor wandelaars met veel  goed gemarkeerde wandelpaden en een aantal berghutten. Je zou eigenlijk in alle zes moeten wandelen! De kracht van het nationale park schuilt in het gevarieerde berglandschap. De karstlandschappen bij Lescun, de Vallée d’Ossau die door één enkele berg wordt gedomineerd (Pic du Midi d’Ossau), de granieten wildernis hoog in het Val d’Azun, waar aan de voet van de Balaitous talloze bergmeren hun opwachting maken, de Vallée de Cauterets die de toegangspoort is tot enkele van de mooiste valleien van de Pyreneeën (Marcadau, Lutour en Gaube), de imposante keteldalen in het oostelijk deel van het park: Gavarnie, Estaubé, Troumouse en tot slot de muur van Barroude, een massieve kalkstenen muur met aan de voet ervan de Lacs de Barroude. Het Parc National leent zich goed voor een kennismaking met de Pyreneeën. Het gebied geeft juist door zijn variatie een goed beeld van de Pyreneeën. Je zou er ook dwars door kunnen trekken via het traject van de Haute Randonnée Pyrénéenne (HRP), daarbij overnachtend in hutten. Een tocht van een week. Om in te lijsten!

Wandelen in het Parc National des Pyrenées Occidentales

Een heel mooie dagwandeling is die naar de Cabanes d’Ansabère en het Lac d’Ansabère. Tijdens de wandeling kom je oog in oog te staan met de Aiguilles d’Ansabère, de prachtig gevormde toppen die bij klimmers zeer in trek zijn. Ook mooi is de wandeling naar de hoogste top van dit gebied: de Pic d’Anie (2.504m). Deze route voert voor een deel door een diep uitgesleten, kalkstenen doolhof. Een bijzondere ervaring.
Een stapje naar het oosten vinden we de Vallée d’Ossau, een vallei die wordt overheerst door de Pic du Midi d’Ossau. Deze berg (2.884m) is een van de emblemen van de Pyreneeën. Prachtig is de wandeling langs een aantal bergmeren ten westen van de berg. Het uitzicht vanaf Refuge d’Ayous over het Lac Gentau en de gespleten top van de Pic du Midi, is onvergetelijk. Mooi is ook de tweedaagse tocht die je rondom de berg zou kunnen maken. Het Val d’Azun is de derde vallei van het Parc National. Opvallend is dat de bergen hier een stuk hoger zijn. De Balaitous is zelfs een echte drieduizender (3.144m). Het Val d’Azun is een vriendelijke, zonovergoten vallei met in het zuiden die hoge toppen. Een mooie wandeling is die naar de Port de la Peyre-Saint-Martin (grens met Spanje) maar de wandeling naar Refuge de Larribet is de populairste.

Beste standplaats

Het dorp Cauterets in de Vallée de Cauterets is een van de beste uitvalsbases voor bergwandelingen in de Pyreneeën. Beginnend bij de Pont d’Espagne, ten zuiden van Cauterets - schitterende watervallen -, kunnen verschillende prachtige wandelingen worden gemaakt. De wandeling door de Vallée de Gaube, via het Lac de Gaube naar de befaamde noordkant van de Vignemale (3.298m, hoogste grenstop van de Pyreneeën) is subliem, maar bijzonder is ook de rondwandeling langs een aantal bergmeren in de Vallée du Marcadau, die bestaat uit een aantal plateaus en waarin vele stokoude naaldbomen zijn te vinden. Niet vergeten mag worden de Vallée du Lutour, ook zo’n prachtige, waterrijke vallei waarin je een mooie wandeling kunt maken naar het Lac d’Estom. Meerdaagse tochten zijn in dit gebied zeker mogelijk. De refuges van Estom, Bayssellance, Oulettes de Gaube, Wallon en Ilhéou stellen je in staat een van de mooiste huttentochten in de Franse Pyreneeën te maken.

Wandelingen vanuit Gavarnie

In de Vallée de Gavarnie draait alles om het Cirque de Gavarnie, het beroemdste stukje natuur van de Pyreneeën. Sinds jaar en dag komen de toeristen in groten getale naar het dorpje Gavarnie dat uitkijkt op het reusachtige keteldal, waarvan de toppen tot boven de 3.000m reiken. Te voet of per paard of muilezel maakt men de bekende wandeling naar het Cirque de Gavarnie en de grote waterval, naar verluid zelfs de hoogste van Europa. Natuurlijk kun je met de massa meelopen, maar het is ook mogelijk van de gebruikelijk route af te wijken en een mooie rondwandeling te maken die in het teken staat van het Cirque de Gavarnie. De Brèche de Roland is voor bergwandelaars een geliefd doel. De bres ligt op 2.807 m, hoog in het keteldal. Vanuit Gavarnie een hele onderneming, maar vanaf de Col de Tentes ben je er in 2 ½ uur. En daarna zou je eigenlijk nog door moeten gaan naar de Pic de Taillon (3.144m), een van de toppen van het Cirque de Gavarnie. Nog een mooie wandeling nabij Gavarnie is die naar Refuge des Espuguettes, een bemande hut van het Parc National die geweldige uitzichten op het Cirque de Gavarnie biedt.

Meer keteldalen

Het oostelijk deel van het Parc National is het gebied van de keteldalen. Behalve het Cirque de Gavarnie zijn er het Cirque d’Estaubé en het Cirque de Troumouse. Troumouse is imposant door zijn afmetingen, Estaubé is kleiner in intiemer. Beide lenen zich voor een wandeling. Voor het Cirque de Troumouse hoef je eigenlijk geen moeite te doen. Er gaat een tolweg tot hoog in het keteldal. Dat neemt niet weg dat Troumouse een bezoek verdient. De Lacs des Aires zijn een voor de hand liggend wandeldoel in het Cirque de Troumouse.

Vallée d’Aure

De Vallée d’Aure is de zesde toegangspoort tot het Parc National. Deze vallei brengt je bij de oostelijke punt van het park. Prachtig is de wandeling naar de Lacs de Barroude, de mooi gevormde bergmeren die aan de voet liggen van een indrukwekkende, kalkstenen muur: de muur van Barroude. Een mooier wandeldoel is bijna niet te bedenken. Jammer dat Refuge de Barroude verloren is gegaan tijdens een noodweer in oktober 2014. Een nieuwe hut zal nog even op zich laten wachten.

De Spaanse parken van de Pyreneeën

Aan de Spaanse kant liggen twee nationale parken. Het Parque Nacional de Ordesa y Monte Perdido, en het Parque Nacional d’Aigues Tortes I Lago de Sant Maurici. Het eerste  heeft internationale faam verworven met zijn opmerkelijke canyonlandschap. De imposante canyons van Ordesa en Añisclo zorgen voor open monden, ook dankzij hun grillige, veelkleurige rotswanden. Een heldere beek met talloze watervallen stroomt er dwars doorheen. Beide kloven kunnen wandelend  worden doorkruist. Boven de canyons wacht een droog, desolaat, geërodeerd landschap met enkele hoge toppen die het landschap domineren. De hoogste daarvan is de Monte Perdido (3.355m), de op twee na hoogste top van de Pyreneeën. Vanuit Refugio de Goriz, de enige bemande hut in het park, kun je de berg beklommen. In de zomer ligt de klim binnen het bereik van ervaren bergwandelaars. Voor rondtrekkende wandelaars is het goed te weten dat het Parc National des Pyrénées Occidentales, en Parque Nacional de Ordesa y Monte Perdido met elkaar kunnen worden gecombineerd via de meest tot de verbeelding sprekende grensovergang in de Pyreneeën: de Brèche de Roland.

Het Parque Nacional d’Aigues Tortes I Lago de Sant Maurici ligt in de Catalaanse Pyreneeën en is een nationaal park met een overvloed aan water in de vorm van kronkelende beekjes, watervallen en vooral bergmeren, die er in alle soorten en maten zijn. Het schijnen er meer dan tweehonderd te zijn. Het zijn deze bergmeren, waarin de scherpe granieten toppen spiegelen, die dit nationale park tot een van de meest geliefde wandelgebieden van de Pyreneeën maken. De vele berghutten in het gebied maken een tocht van meerdere dagen mogelijk.

En er is meer!

Het is te begrijpen dat wandelaars die voor het eerst naar de Pyreneeën gaan zich richten op de nationale parken. Maar wie zich beperkt tot deze stukken van de Pyreneeën, doet zichzelf en de Pyreneeën tekort. Er ligt in het hooggebergte van de Pyreneeën een keur aan fascinerende gebieden die een verkenning verdienen. Sommige gebieden zijn te vinden in natuurreservaten of regionale parken, andere gebieden slijten hun leven in anonimiteit.
Gebieden die eruit springen:

• Het Réserve Naturelle de Néouvielle. Dit kleine natuurreservaat grenst aan het Parc National des Pyrénées Occidentales. Door de oriëntering op het zuiden heeft het een mild klimaat, waardoor naaldbomen tot op grote hoogte voorkomen, soms zelfs boven de 2.500m. De  tientallen bergmeren oefenen een enorme aantrekkingskracht op wandelaars uit. Imposant is het massief van de Néouvielle dat het parkje aan de westzijde afgrenst.
• Het Parque Posets-Maladeta, een natuurpark in Aragon waarin de twee hoogste massieven van de Pyreneeën zijn opgenomen. Een ruig gebied, direct ten zuiden van de grens met Frankrijk, met de Aneto (3.404m) als hoogste Pyreneeëntop en de Posets als nummer twee (3.375m).
• De bergen nabij Bagnères-de-Luchon, centraal in de Franse Pyreneeën. Op het Cirque du Portillon vormen meer dan tien toppen boven de 3.000m een ongenaakbaar landschap. Het grensgebergte in deze streek werpt een bijna onneembare barrière op. Klassiek is de wandeling naar de Port de Vénasque, een grensovergang die uitzicht biedt op de met gletsjerrestanten bedekte noordkant van het Maladeta-massief (hoogste massief van de Pyreneeën).
• Het Réserve du Mont Valier. Dit is een van de oudste reservaten in de Pyreneeën. Het is te vinden in de streek de Couserans en het heeft de Mont Valier (2.838m, boegbeeld van de streek) als hoogste top. Een ruig en waterrijk gebied en met een grote populatie gemzen.
• Het Reserve Nationale de Faune d’Orlu en het gebied rond de Pic Carlit. Daar waar de oostelijke Pyreneeën beginnen, ligt het kleine natuurreservaat  Orlu. Een granieten gebied, met scherpe toppen en veel bergmeren. Daaraan grenzend ligt het eveneens waterrijke gebied rond de Pic Carlit (2.921m, hoogste top van de oostelijke Pyreneeën). De twee gebieden lenen zich voor een mooie, meerdaagse tocht.

 Gidsen

• Handig voor wandelingen in het Parc National des Pyrénées Occidentales zijn de gidsen Westelijke Pyreneeën, deel 1 (Baskenland en Parc National des Pyrénées Occidentales), uitgeverij Elmar, ISBN 9789038925219 en Westelijke Pyreneeën, deel 2: Aragon. Uitgeverij Elmar, ISBN 9789038925226.
• Voor avontuurlijke meerdaagse tochten grijp je naar Het geheim van de Peña Collarada (avontuurlijke bergtochten in de Pyreneeën), uitgeverij Elmar, ISBN9789038920368.
• Het Parque Nacional d’Aigues Tortes I Lago de Sant Maurici: Centrale en oostelijke Pyreneeën, deel 2: Catalunya en Andorra, uitgeverij Elmar, ISBN 9789038925196.
• Wandelingen in het Carlit-gebied en het reservaat van Orlu: Centrale en oostelijke Pyreneeën, deel 2: Ariège en Pyrénées Orientales, uitgeverij Elmar, ISBN 9789038925202.