Wandelparadijs Slovenië

Zlatorog

Hij leefde op de flanken van de Triglav. Het goud van de hoorns werd Zlatorog bijna fataal, een schot hagel verwondde hem ernstig. Op de plek van het bloed ontluikt direct een alpenroos die Zlatorog opeet en door de magische werking van de bloem wordt hij onsterfelijk. De jager, verblind door de gouden hoorns, maakt een misstap en tuimelt in het ravijn. Teleurgesteld in zoveel hebberigheid van de mens trekt de gems zich terug, beschermd door de ruige Julische Alpen. Vanaf daar waakt hij over de prachtige bergnatuur. Met open mond luister ik en zie het plaatje voor me. "True story, really!" Grega wil er zelf ook in geloven, samen met heel Slovenië. De gems is de trots van het land, we moeten voorzichtig zijn met zoveel schoonheid. Even later drinken we een halve liter Lasko bier op een bankje en vanaf het etiket staart Zlatorog me aan. "True story!".

Grootste dorp

Langs het ultraheldere water van de Mostnica wandelen we vals plat omhoog richting Stara Fuzina. Dit dorp telt 400 inwoners en is daarmee meteen het grootste dorp in het Nationaal Park Triglav. Leuk weetje is dat elk gezin op eigen kosten een bankje heeft gesponsord langs de oever van het meer van Bohinj. Gids Grega woont hier ook en al groetend wandelen we het dorp uit. Een -vooral in de zomer- toeristische attractie is de 'Mostnica Gorge', een schitterende kloof die je voor een paar euro mag bezoeken. Nu is het stil, maar in de zomer moet je hier vroeg zijn om de echte schoonheid van deze kloof te kunnen aanschouwen en te omarmen. Het haast fluorescerende water zoekt haar weg door de kloof.

Koekoek

Vanuit het dichte bos klinkt plots "Koekoek, koekoek", de koekoek laat zich horen, nog net boven het geluid van de watervalletjes uit. "Tel het aantal keer dat de koekoek koekoekt en vermenigvuldig dit met het geld dat je in je zak hebt" Gids Grega wordt zelf een beetje koekoek denk ik, maar het schijnt geluk te brengen. Bovenaan de kloof kun je aan de andere kant weer naar beneden, de kloof uit. Wij zijn nog niet klaar, op naar de waterval, 'Slap Mostnica'. Vanuit het bos lopen we de Voje Valley in, felgroen gras, afstekend tegen een strakblauwe hemel en als toetje de witte toppen van de trots van Slovenië, de Triglav. Her en der staan wat boerenhutjes. De schoonheid en het pure gevoel is wat hier overheerst. De waterval is een mooi einde van de hike, met weemoed verlaten we de vallei om langzaam terug te keren richting ons startpunt.

Soca valley

Dit smaakt naar meer. Na een goede nachtrust open ik het raam van onze blokhut, het geruis van de Soca rivier lokt. De dunne wolkendeken begint zich al te openen, hup naar buiten! Gisteravond betrokken we ons onderkomen op Kamp Koren, een camping aan de Soca rivier. Iedere buitensporter -en natuurliefhebber- komt hier aan zijn of haar trekken. Van een klimwand tot kajaks huren en van fruit plukken uit de biologische tuin tot een bezoek aan de houtgestookte sauna. Jammer dat we hier maar een dag verblijven, maar de trails roepen.

De Soca rivier leidt ons over de smalle trail, Soška-Pot is Sloveense benaming voor de route die iets meer dan twintig kilometer lang is en onderdeel van de langeafstandsroute 'Alpe Adria Trail'. "Kijk dat water!" Je blijft ernaar kijken, de bijzondere kleur groen is typisch voor de Soca rivier. Ze betovert en wanneer je eraan toegeeft en blijft kijken maak je grote kans dat je er zo in duikelt. De trail is smal, over rotsblokken, door dichtbebost gebied, soms steil, maar over het algemeen prima te doen.

Julian Alps Trail

Halverwege nemen we een kleine de-tour. Grega verklapt: Aan deze kant van de Soca heeft nog niemand gelopen, deze zomer wordt dit stuk onderdeel van de Julian Alps Trail, opening september 2019. In zeventien etappes voert de Julian Alps Trail je om de gelijknamige bergketen heen. Geen Triglav, die is al druk zat, maar het andere moois ontdekken van de Julische Alpen. 287 kilometer over wonderschone trails, waarbij je weliswaar niet al te hoog komt, maar wel continu zicht hebt op alle bergpracht. Slapen in hotels of in berghutten. De paar kilometer die we vandaag lopen over de Julian Alps Trail doen verlangen naar meer avonturen, wanneer was die opening ook alweer? Na een tijdje verlaten we het gebaande pad, "You should see this". Grega blijft verder stil, "just go and see for yourself".

Slap Kozjak

Terwijl ik het bospad afloop is de bestemming in zicht. Een beekje, schitterend, ongerepte plantenpartijen en achteloos neergegooide rotsblokken. Het geluid van een waterval is niet ver weg, maar ik zie hem niet. De kille vochtdamp doet de gevoelstemperatuur een stuk dalen. Als ik een klein stukje stroomopwaarts loop neemt het geraas toe. De kloof is zo smal dat ik nog maar net de lucht kan onderscheiden, ver boven me. “Loopt het hier dood?” Via een smal pad kan ik nog een stukje verder en ineens verschijnt daar een van de mooiste watervallen die ik ooit zag. Het kippenvel staat op mijn armen, omringd door flathoge rotsen, stort het water zich in een smaragdgroene poel. Ik krijg dit gevoel niet op de foto, dit is -zoals vaak- iets wat je moet beleven, ervaren.

Tolminska Korita

Iets verderop komen we bij de Tolminska Korita, ofwel de kloven van Tolmin. Het bijzondere van deze kloof is dat het laagste punt van het hele Triglav Narodni Park zich hier bevindt. Mocht je je beenspieren nog verder willen trainen, hier ben je aan het juiste adres. Naar beneden gaat lekker soepel, maar straks moeten we ook nog terug. Het is het hoe dan ook allemaal waard. Het wordt bijna eentonig, de pracht en praal van de natuur is ook hier weer schitterend. Twee rivieren komen hier met veel geweld samen, de Zadlascica met de Tolminka. De altijd natte wanden van de kloof, begroeid met mos, sluiten langzaam boven mijn hoofd. Ik loop tot ik niet meer verder kan. Op dit punt is het water een stuk warmer dan de rest van de rivier, een thermale bron zorgt hiervoor. De plek is magisch, maar een zwempartij zit er niet in. “Links, rechts, links, rechts”, met een soort mantra stap ik de ruim 300 treden weer terug omhoog.

True Story

Zelfs de laatste overnachting in hartje Ljubljana ademt respect voor de natuur, ‘Urban and Green’ is het thema van ons Park Hotel. Het kan toch niet anders dan dat Zlatarog met een grote glimlach toe staat te kijken? Grega heeft zeker niet overdreven, wat een fabelachtige wandelgebieden heeft Slovenië. Van relaxed tot zeer uitdagend. Het is duidelijk, als je van natuur en wandelen houdt, moet je Slovenië echt op je wishlist hebben staan. True Story.