Dat de Alpen niet ophouden in Zwitserland bewijst deze verrassende tocht nog maar eens. Verscholen in het kleine vorstendom Liechtenstein kun je over smalle graatjes en alpiene paden met uitzicht op de Zwitserse en Oostenrijkse bergen een prachtige huttentocht lopen. De Liechtensteiner Panorama Trail voert je langs alle berghutten van het Alpenland. Want hoewel dit kleine land maar 45 kilometer lang is, slingert er een panoramapad, liefkozend Route 66 genoemd, over de mooiste bergpaden van hut naar hut. Je kijkt uit op de Rijnvallei, het vorstendom en de ruigste pieken van dit Alpenlandje.
De tweede etappe loopt over alpiene paden en is alleen geschikt voor ervaren wandelaars zonder hoogtevrees. Soms is er een staalkabel om je aan vast te houden en er is een stalen trap. Je kunt zowel in Ruggell als in Malbun beginnen. Reserveer de hutten vooraf want het kan (vooral in het weekend) druk zijn. De eerste etappe kun je inkorten door bij de trailhead van de Gafadura Hütte te beginnen.
In slechts vier dagen wandel je over scherpe bergkammen, door groene alpenweiden en langs sfeervolle berghutten – met onderweg uitzichten die je niet snel vergeet. De Liechtensteiner Panorama Trail is een verrassend alpiene route in een piepklein land, perfect voor de ervaren bergwandelaar met beperkte tijd. Van de bosrijke start in Ruggell tot het bergdorp Malbun: dit is een tocht vol afwisseling, avontuur en panoramapunten.
Deze tochtbeschrijving is een afgeleide uit het boek Huttentochten - dwars door de Alpen en Pyreneeën.
We beginnen de tocht in Ruggell, maar je kunt de tocht ook andersom lopen en in Malbun beginnen. Vanaf het dorpje loopt de trail richting de bergen. Het begint vlak. Na zo’n twee uur stappen we af van de verharde paden en komen we aan bij de trail. Vanaf hier gaat het pad steil omhoog door het bos naar de berghut waar we vannacht overnachten. Tussen de bomen blijft de warmte hangen. Het is een typische zigzag die omhoog loopt en het is flink bikkelen. Ik ben maar wat blij als ik bij een open vlakte aankom en de hut in de verte zie liggen. Mijn 1,5 liter waterfles is helemaal leeg. Dit is een goede reminder dat je minimaal 2 liter water mee moet nemen. We verblijven in de Gafadurahütte. Een op 1500 meter hoogte liggende berghut die uitkijkt over de scherpe toppen waar we de volgende dag naartoe gaan. Het is een gezellige hut, Silke en Thomas runnen de hut al jaren en ook de kinderen helpen mee. Zeker op drukke dagen, zoals vandaag, waarbij er veel Liechtensteiners in de avond een hapje komen eten en daarna weer afdalen om thuis te slapen. Het is een gezellig komen en gaan van gasten en we slapen op een lager (een gedeelde slaapzaal) met nog zo’n tien andere gasten.
De volgende morgen staan we vroeg op. Er is onweer voorspeld en we lopen ongeveer de hele dag op een onbeschutte bergrichel. Het is de koningsetappe van de Route 66. Deze etappe gaat namelijk over de Drei Schwestern en de Fürstensteig. Beide zijn bekende dagwandelingen in Liechtenstein waarbij je over alpiene paden en smalle bergkammen loopt, zo hier en daar met stalen kettingen en een trap om het wat makkelijker te maken. Het is een prachtige alpiene trail en we genieten ervan. Het is verrassend om deze ervaring zo dicht bij de bewoonde omgeving te hebben, want niet lang geleden liepen we nog in het dorpje beneden. In de verte zien we dreigende wolken naderen en we besluiten een stukje af te snijden, zodat we niet in de problemen komen. We konden geen betere keuze maken want snel hierna donderde het boven ons en dan wil je echt niet hoog in de bergen lopen. Het geeft nog maar eens aan hoe belangrijk het is om de weersvoorspelling goed in de gaten te houden en zo snel mogelijk beschutting te zoeken als het dreigt te gaan onweren.
Na een volle dag komen we aan bij de hut, of eigenlijk is het meer een berghotel, Sücka. De accommodatie wordt gerenoveerd en is deze zomer (2025) niet in gebruik. Gelukkig is er iets verder een busstation dat ons naar Schaan-Vaduz brengt. Daar slapen we in het Swiss Youth Hostel, wat een perfecte accommodatie is voor wandelaars. Na wat luxe zoals een douche, veel vers eten, een goede nachtrust en ’s morgens nog maar een douche brengt de bus ons de volgende dag weer bij het punt waar we gisteren gestopt zijn.
Op dag drie lopen we naar de Pfälzerhütte. De panoramaweg doet hier ook weer zijn eer aan. Het pad slingert over de mooiste bergkammen en alpenweiden richting de berghut. Het is wel even oppassen want de wolf is hier erg actief geweest. Die heeft het namelijk op het vee voorzien en daardoor zijn de koeien in de wei huiverig en soms agressief. We lopen met een grote boog om de kudde heen en toppen wat bergpieken richting het eindpunt. Aan het einde van de middag komen we aan bij de prachtige Pfälzerhütte. Een oude stenen hut die op een kruispunt van wandelpaden ligt. Deze hut op 2108 meter hoogte ligt er schitterend bij in de Naaftal vallei. Vanaf hier kun je zo Oostenrijk in wandelen en andere bergtoppen zoals de Naafkopf beklimmen. De volgende ochtend staan we vroeg op voor de zonsopgang en de hut kleurt oranjerood als we buiten ons ontbijtje eten. Het is genieten in de Liechtensteiner bergen!
De laatste dag staat er een korte etappe op de planning naar Malbun. Het kleine bergdorpje is het eindpunt van de trail. Na een paar uur komen we aan bij de kabelbaan die je weer in de bewoonde wereld brengt. De Liechtenstein Panorama Trail heeft mij verrast. Alpiene paden, mooie trails over smalle bergrichels en gezellige, oude berghutten. Het is een perfecte wandeling voor de wat meer ervaren bergwandelaar die niet zo heel veel tijd heeft, waarbij je de eerste en laatste dag een korte etappe loopt en dit kunt combineren met een reisdag.
Elmar Teegelbeckers is reisjournalist en oprichter van het platform hiking-trails.com. Hij schreef ook het boek Hiking Trails, over de mooiste langeafstandswandelingen van Europa. Eerder schreef hij op Op Pad dit artikel over Thru-hiking: alles wat je wilt weten.