Ongekende wandelmogelijkheden in Jordanië

Vrijdagochtend

Voorovergebogen tuur ik samen met reismaat Wim over de kaart. Dit is niet zo maar een kaart. Het is de Byzantijnse mozaïekvloer van de meer dan 1500 jaar oude Georgiuskerk. Hij is minder gedetailleerd dan de Google Earth luchtfoto’s waar we op zullen lopen, maar niet minder fascinerend. Het Heilige Land strekt zich letterlijk voor onze voeten uit. Met één stap staan we op Mount Nebo, de berg vanwaar Mozes zijn beloofde land zag, en waar wij vanmiddag naar toe wandelen. We zien Jeruzalem en de Jordaan waarin de vissen glimlachend rondzwemmen. Achter Bethanië en de Dode Zee ligt het land van Karak, waar een leeuw een gazelle opjaagt. Daar gaan we wandelen. Deze oude vloer in Madaba verbeeldt sfeervol en compact onze reis langs de mooiste wandelplekken van het Midden-Oosten. Hoofddeksel op, waterflessen gevuld, we kunnen op pad!

Zaterdagavond

Na een korte, prachtige wandeling door de groene oase van de Wadi ibn Hammad, haast onze chauffeur zich over de slingerende Kings Highway zuidwaarts. De zon daalt snel en we willen voor het donker in Dana zijn. Ons bezoek aan het kruisvaarderskasteel van Karak vergde meer tijd dan gepland. We raakten zeer onder de indruk van de imposante bouwstijl van het kasteel uit de twaalfde eeuw.

Ons plan om vandaag ook nog het bezoekerscentrum van het Dana Natuurreservaat te bezoeken, laten we maar varen. Verbijsterd rondkijkend rijden we Dana binnen: de ondergaande zon zet de middeleeuwse natuurstenen huisjes in een rode gloed. Vanaf de rand van het dorp kijken we in de diepe vallei van Wadi Dana, ons wandeldoel voor morgen. De diepte onder ons vult zich snel met duisternis en hier en daar verschijnen kampvuurtjes als lichtpuntjes in de inktzwarte nacht. Plotseling verbreekt ver gehuil de stilte. Een wolf in Jordanië?

Zondagmiddag

We hebben de hitte getrotseerd en ons doel bereikt: Feynan eco-lodge. Geprezen door National Geographic Magazine als een van de vijftig beste lodges van de wereld, voldoet het sociaal-ecologische hotel helemaal aan onze hooggespannen verwachtingen. Wat een prachtige plek in de woestijn van Wadi Araba. De gastvrijheid en professionaliteit van het personeel, de mooie inrichting van de kamers, het verse limoen-mint welkomstdrankje en het volledig ecologisch verantwoorde beleid: alles klopt in Feynan. Terwijl wij met een gids op pad gaan om de zonsondergang over Wadi Araba te bewonderen en te luisteren naar het verhaal van de oudste kopermijnen ter wereld, wordt de lodge omgetoverd tot een in kaarslicht gehuld paleis van Duizend-en-één-nacht. Hoe romantisch wil je het hebben?

Maandagmiddag

De thermometer beweert dat het buiten 42 graden is. Moeilijk te geloven in zo’n heerlijk airco gekoelde auto. Tot we uitstappen voor een foto.. Dan smelt ons wantrouwen jegens de thermometer als sneeuw voor de woestijnzon. We zijn nu extra blij met de koelte tijdens onze zeer vroege wandeling door de water- en schaduwrijke Wadi Gwayr. De canyons van Jordanië weerstaan wat mij betreft moeiteloos de vergelijking met die van Utah. De rode kleur van de zandsteenwanden en het groen van de palmbomen vormen een fotogeniek kleurencontrast. En wat een vogels! Tristrams spreeuw, groene bijeneter, zwartstaart, Palestijnse honingzuiger, witkruintapuit, palmtortel: de vogelaar komt hier ogen tekort.

Mijn reisgenoot had meer oog voor zijn voeten. Voor de eerste keer op een echte waadtocht had hij al zijn aandacht nodig bij het lopen over de glibberige kiezels. Nu glijdt zijn blik weer over het grillige berglandschap, als de auto langzaam via een stil bergweggetje uit de snikhete Wadi Araba omhoog kruipt naar het koelere hoogland van Petra.

Dinsdagochtend

Voor de stad Petra heb ik weinig woorden nodig: archeologisch mekka en wandelparadijs ineen. Van de entreeprijs schrikken we, maar aan het eind van de dag concluderen we dat het Petra dubbel en dwars waard is. De wonderschone uitgehakte graftombes, een verscholen trappenpad, tempelresten, de Romeinse kolonadestraat en indrukwekkende koningsgraven. Onze fotocamera’s maken overuren in de verborgen stad van de Nabateeërs. ’s Avonds sluiten we dit hoogtepunt af in het Turkse badhuis van Wadi Musa.

Woensdagavond

Na een smaakvolle, stevige bedoeïenen picknick (met bonensoep) en een lange siësta in de schaduw van een rotswand, gaan we weer op pad.  De heetste uren laten we achter ons. Het felle licht maakt plaats voor diepere tinten en langere schaduwen. De rode en gele zandsteenformaties en duinen van Wadi Rum tonen hun mooiste kleuren. Onze gids, Salem Qablan, is volledig in het wit gehuld. Met zijn lange zwarte haar, sikje, donkerbruine ogen en lange wimpers brengt deze hartenbreker vast menig hoofd op hol. Maar bovenal is hij een vakman. Geboren en getogen in Rum village toont hij ons de verborgen geheimen van de woestijn. Hij leidt ons langs tweeduizend jaar oude rotsgravures over de geboorte van een kind, langs verborgen bronnen waar in de koele schaduw zelfs mossen groeien en verklaart de vorming van zoutkristallen op kleurrijke rotswanden.

Vlak voordat we ons kampement voor vannacht bereiken, wijst hij ons de sporen van een slang. In het kamp ontmoeten we een Nieuw-Zeelands stel dat per fiets door Jordanië trekt. Na het avondmaal wisselen we onder een bijna volle maan ervaringen uit en zijn we het met elkaar eens: met zijn indrukwekkende rotsmassieven en roden en gele zandduinen is Wadi Rum de mooiste woestijn die we ooit hebben gezien.

Donderdagnacht

Vannacht slaap ik buiten, in het zand. Het maanlicht is echter zo sterk dat het haast dag lijkt. Van slapen komt niet veel. Tegen de ochtend verdwijnt de maan en verschijnt de Melkweg als een oneindige zee van lichtjes aan het donkere firmament. Diep onder de indruk kijk ik toe. Af en toe doorkruist een vallende ster de hemel, terwijl het ochtendgloren daagt aan de oostelijke horizon. Na het ontbijt nog één wandeling door Wadi Rum en dan zit onze verkenning van het wandelparadijs van het Midden-Oosten erop.

Feynan Eco Lodge

Diep verscholen in het Dana Natuurreservaat, aan de rand van de zinderende woestijn van Wadi Araba en te midden van de bedoeïenententen van Wadi Fanan, ligt Feynan ecolodge. National Geographic Magazine prees Feynan als een van de beste eco-lodges ter wereld; in Jordanië is de lodge zondermeer uniek.
Het energieverbruik wordt tot een minimum beperkt. Kaarsen zorgen ’s avonds voor een feeërieke verlichting en alleen de keuken, lobby en badkamers hebben elektrisch licht. De lodge voorziet in eigen stroomvoorziening en warm water door zonnepanelen op het dak. Dikke muren en kleine ramen houden de hitte buiten en op schaarse koude dagen zorgen twee grote haarden op houtskool van olijfpitten voor verwarming. Voedselresten worden gecomposteerd en afval wordt gescheiden. Drinkwater komt uit een bron in de bergen en wordt niet in plastic flessen, maar in kruiken geserveerd.

De lokale bevolking profiteert van de lodge. In Feynan werken uitsluitend bedoeïenen uit de vallei en alle maaltijden worden met lokale producten bereid. De mensen uit Wasi Fanan maken zelf de vijfduizend kaarsen die maandelijks in de lodge opbranden. Een verblijf in Feynan staat voor een onvergetelijke, ecologische verantwoorde ervaring.