Winterwonderland in het hoge Noorden

Op pad met husky's

De volgende ochtend is het nieuwjaarsdag. Tijd voor een langgekoesterde wens: de huskytocht. Onderweg naar de ranch vertelt de gids dat het Canadese husky's zijn. Bij aankomst worden we welkom geheten door tientallen enthousiast blaffende honden. De husky's trekken een slee voort, één persoon zit lekker comfortabel onder een deken in de slee. De andere staat achterop. Eigenlijk is remmen het enige wat we moeten doen. De gids geeft ons nog één belangrijk detail mee: stap nooit van de rem af. Want dan gaan de husky's met de slee (en passagier) ervandoor. Probeer die dan nog maar eens in te halen..

De honden kunnen niet wachten om te vertrekken en blaffen. Het geblaf van de energieke honden verstomt zodra we vertrekken. Wat een ervaring. De slee lijkt moeiteloos te worden voortgetrokken door de zes honden. We glijden door het maagdelijk witte landschap. Over bevroren meren, door het Taiga landschap. De husky's leiden ons door uitgestrekte bossen met berken en dennen die bedekt zijn met een laag sneeuw.

Finse Kotas en Kuksas

Na een aantal kilometers stoppen we bij een Kota, een typisch Fins houten hutje. In het midden van de Kota brandt een vuur. Er staan twee ketels op het vuur met koffie en cranberrysap. We drinken uit een Kuksa, een handgesneden beker gemaakt van Berkenhout. Terwijl het gevoel in mijn tenen weer langzaam terugkomt vertelt de gids meer over de Kota. De Kotas worden beheerd door de overheid en staan verspreid over het afgelegen gebied langs wandel- en langlaufroutes. Ze fungeren onder andere als schuilplaats. Wandelaars die bijvoorbeeld tijdens een trektocht in een sneeuwbui terechtkomen, kunnen hier opwarmen. Een mooi initiatief van de Finse overheid. Na de tocht zijn de husky's heel anders dan voor de tocht. Waar ze voor de tocht ons niet echt uitnodigden om geaaid te worden, zijn ze nu rustig en kunnen we ze aaien. Hun diepblauwe ogen kijken ons doordringend aan. Ze lijken tevreden en zijn blij dat ze zich mochten uitleven. De eigenaar van de Huskyranch vertelt ons meer over het karakter en de achtergrond van de husky's. Sommige honden rennen met gemak 100 kilometer per dag. Bij temperaturen van -40. Drie nieuwsgierige puppy's komen hun houten huisje uit en genieten zichtbaar van de aandacht. Van mij had dit de hele dag mogen duren. Een goed begin van het nieuwe jaar.

Sneeuwschoenen

We binden de sneeuwschoenen onder om zelf de omgeving te verkennen. Door de sneeuwschoenen kunnen we van het pad af zonder dat we tot onze middel in de sneeuw wegzakken. Op een paar langlaufers na komen we niemand tegen. We wandelen door het winterse landschap en het lijkt alsof we ver van de bewoonde wereld zijn. De stilte is intens. Je hoort letterlijk niets. De zon gaat bijna onder. De bomen tekenen prachtig af tegen de roze lucht. Als we bij onze lodge aankomen is het half 4 en pikkedonker. Tijd om lekker op te warmen in de sauna. Even later staan we met onze badjassen op onze veranda om af te koelen. Onze lodge staat op de rand van een heuvel en we kijken de diepte in. Het voelt alsof we de enige zijn in deze wereld.

Poedersneeuw en winterbarbecue

Rond 12 uur 's middags komt de zon op. We staan op de hoogste heuvel in de omgeving. De lucht kleurt steeds warmer roze en de kleuren worden intenser. Langzaam zien we de zon boven de horizon verschijnen. Doordat de zon zich kort laat zien is de lichtval adembenemend. Urenlang kunnen we genieten van de lucht die van roze naar blauw en paars kleurt. De laagstaande zon zet het landschap steeds weer in een andere gloed. Skiën krijgt hier een andere dimensie. Zodra het donker wordt gaan de lampen aan en skiën we over de prachtig verlichte pistes die met poedersneeuw bedekt zijn. Vanaf de piste kijken we mijlenver het ongerepte landschap in. We skiën de piste af en komen uit bij een halfopen hutje waar een vuurtje brandt. Tijd om de thermoskan met chocolademelk uit de rugzak te halen en op te warmen. Afgekeken van een Fins gezin eerder deze week, bakken we een aantal worstjes en broodjes op het rooster dat boven het vuur hangt. Dit maakt het écht helemaal af.

Langlaufen

Rondom het dorpje is een heel netwerk aan prachtige loipes. Aangezien het voor ons beide de eerste keer is dat we op langlaufski's staan kiezen we voor een vlakke en korte loipe. De route is circa 5 kilometer lang en gaat over een groot bevroren meer. Op het begin is het even wennen om op de lange en dunne ski's te staan. Maar al snel hebben we het juiste ritme gevonden. Dat gaat beter dan verwacht! De omgeving is ontzettend rustgevend en we zijn lekker actief bezig. Je gebruikt toch weer andere spieren dan bij skiën. Dat gaan we vast voelen in onze benen morgen.

Nadat we de latten hebben weggezet en onszelf hebben opgewarmd bij de kachel van onze lodge, pakken we de slee. We sleeën in het donker naar een restaurant dat verscholen ligt in de bossen. Verspreid door het bos staan romantische houten bungalows. Warmte en gezelligheid is belangrijk voor de Finnen. De donkere winterdagen vrolijken ze op door fakkels en kaarsjes voor het huis neer te zetten. Met een lekker stukje rendiervlees met bessen op ons bord blikken we terug op de afgelopen week. Wat een heerlijke week. Dé ultieme combinatie van actief buiten bezig zijn en comfort. Hier kun je echt je hoofd helemaal leegmaken. Er is niks heerlijker dan na een actieve dag buiten in de sneeuw, terug te komen in onze romantische houten lodge. Waar het knapperend houtvuur en de warme sauna ons opwachten. De natuur is zo overweldigend mooi. Dit doen we maar één keer, zeiden we voor de reis tegen elkaar. Hmm, ik denk dat we daar maar op terugkomen.