Wandelen in de Cairngorms

In Zuidoost-Schotland ligt een imposant granietmassief waar je (op Ben Nevis na) Schotlands hoogste bergen vindt. Deze uitloper van de Grampian Mountains kenmerkt zich vooral door steile geulen en wanden en niet zozeer door markante toppen (want die lijken nog het meest op enorme hoogvlaktes). Deze plateaus zijn kaal en koud, ook 's zomers doet het hierboven nogal arctisch aan. Aan de randen van dit bergmassief, lager in de dalen, zijn indrukwekkende bossen te vinden. Door de dalen lopen vrij duidelijke en eenvoudige paden, maar wie omhoog naar de topplateaus wil, moet over stenig en padloos terrein. Deze routes zijn vaak behoorlijk steil en niet eenvoudig, dat wil zeggen de handen moeten soms ook even gebruikt worden en het kan zeer geëxponeerd zijn (veel lucht onder de zolen). De Cairngorms bieden in eerste instantie een wat monotone aanblik met hun afgeplatte toppen en eindeloze hellingen, maar wie er de tijd voor neemt, begint dit uitgestrekte landschap juist te waarderen vanwege de unieke weidsheid.

Er is een kudde verwilderde rendieren uitgezet in de Cairngorms, verder kun je edelherten en een enkele vos tegenkomen. Hoewel de Cairngorms een reputatie hoog te houden hebben wat kou en storm betreft, valt het hier met de regen nog wel mee. Dit bergmassief ligt namelijk in de luwte van de neerslagrijke westkust. Sinds 2003 is dit een nationaal park (www.cairngorms.co.uk).

Standplaatsen

Aviemore ten noordwesten en Braemar ten zuidoosten zijn de twee belangrijkste plaatsen waar je reis naar de Cairngorms begint dan wel eindigt. Beide plaatsen zijn met openbaar vervoer bereikbaar (Aviemore per trein vanuit Edinburgh, Glasgow en Inverness, www.firstscotrail.trainsfares.co.uk; Braemar is per bus bereikbaar vanuit Perth of Dundee, www.braemarscotland.co.uk of vanuit Aviemore, www.stagecoach-bus.com). In beide plaatsen kun je prima proviand inkopen of je outdoor-wandel-verzameling uitbreiden.

Voor dagtochten zijn de mogelijkheden vrij beperkt omdat je vaak een zeer lange aanloop nodig hebt om het gebied in (en weer uit) te komen. De Rothiemurchus Campsite bij Coylumbridge (www.rothiemurchus.net) ten noorden van de Cairngorms is een aardige standplaats voor boswandelingen en ook voor dagtochten naar bergdalen als Lairig Ghru. Ook Braemar leent zich als standplaats, waarbij Lochnagar een aanrader is voor wie een zeer lange dagtocht (9 uur) niet schuwt. Dichterbij zijn echter ook prima korte wandelingen te maken, bijvoorbeeld door het prachtige Ballochbuie Forest.

Voor meerdaagse trektochten lenen de Cairngorms zich bij uitstek. Je bent aangewezen op wildkamperen. Ook kom je regelmatig bothy's tegen maar omdat de Cairngorms vrij populair zijn, is er niet altijd voldoende plek in zo'n bothy. Onderweg zijn geen voorzieningen, je kunt nergens eten kopen en drinken haal je uit de beken of meren (filteren ivm aanwezigheid van edelherten en rendieren). Vanuit Aviemore kun je via Loch an Eilein een 4daagse tocht maken over Sgor Gaoith (1118 m) en Braeriach (1296 m) en terug door het kloofdal Lairig Ghru. Of nog langer (7daagse) via Glen Derry en Loch Avon.

Benodigde wandelkaarten en -gidsen

• Ordnance Survey (OS) 36, Grantown, Avoemire & Cairngorm area, 1:50.000 (voor meerdaagse tochten en dagtochten vanaf Rothiemurchus).
• OS 43, Braemar to Blair Atholl + OS 44, Ballater & Glen Clova (dagtochten vanaf Braemar).
• Uitgebreide routebeschrijvingen van zowel de dagtochten als de meerdaagse trektochten in de Cairngorms vind je in de Dominicus-Adventure wandelgids 'Bergtochten in Schotland, Wales & Engeland' van Jolanda Linschooten.

Beste tijd

De Cairngorms staan niet bekend om hun milde weer: het hele jaar door kun je hier storm en sneeuw verwachten. Oude sneeuwresten liggen tot ver in juli in de geulen en op de topplateaus. De minste kans op nog resterende (dan wel nieuwe) sneeuwvelden heb je in de maand augustus. Check altijd het weerbericht: www.mwis.org.uk.