Op huttentocht in het Karwendelgebergte

Karwendel

De Karwendel is een subgroep van de Alpen en maakt deel uit van de Noordelijke Kalkalpen. Het staat erom bekend dat het een oorspronkelijker en wilder karakter heeft dan omliggende bergmassieven. De hoogste top, de Birkkarspitze, reikt er tot ’slechts’ 2749 meter, maar de diepe valleien en de uitzonderlijk steile hellingen maken op zelfs de meest ervaren bergwandelaar een diepe indruk. En daar worden nog diverse landschappelijke juweeltjes aan toegevoegd, zoals de Lalidererwände, de Grosse Ahornboden en het Vomperloch. Mede hierdoor kan het Karwendel een vergelijking met de Italiaanse Dolomieten alleszins doorstaan.

Etappe 1: 14 km, 1600 m stijgen, 50 m dalen, ca. 6 uur.

Vanuit Vomp stijg je via het Stallental naar de Lamsenjoch Hütte, midden in het hooggebergte, het leefgebied van gemzen, alpenmarmotten en alpenkauwen.

‘We zijn al vijf uur onderweg als we boven de boomgrens uitstijgen en in de wereld komen van alpenmarmotten, alpenkauwen en gemzen. We worden meteen getrakteerd op een groepje gemzen. Terwijl ze lichtvoetig omhoog huppelen, lijken ze ons geploeter licht minachtend aan te kijken. Over een open rotsvlakte stappen we van steen naar steen, verder omhoog. In de verte zien we de Lamsenjoch Hütte, ons einddoel, op nog een uur lopen verwijderd. Onze kuiten staan op klappen, maar de zon schijnt, de bewoonde wereld ligt ver achter ons en een onbekende wildernis strekt zich voor ons uit. Lichtgrijze kalkrotsen torenen om ons heen loodrecht de hemel in. Janneke is voor het eerst mee op een huttentrektocht. Ze kan haast niet geloven dat we morgen over die ogenschijnlijk ontoegankelijke bergen zullen klimmen. In ons programma staat dat we ’s middags eventueel de Lamsenjoch-Spitze (2508 m) nog kunnen beklimmen. Onze bergschoenen staan echter al in het schuhraum, en daar blijven ze vandaag.’ 

Etappe 2: 13 km, 900 m stijgen en dalen, ca 5 uur.

‘s Ochtends beklim je de Hahnkampfspitze (2080 m) en daal je af door de alpiene bossen. ‘s Middags stijg je naar het Hohljoch. De Falkenhütte (1848 m) is al van ver zichtbaar.

‘We verlaten de ruige bergwereld weer eventjes. Na een lange afdaling over een breed gravelpad komen we in het almdorp Eng, dat busladingen toeristen trekt. Het is het enige plaatsje in het Karwendelgebergte dat per auto te bereiken is. Na een kaffee und kuche duiken we snel de bergen weer in. Binnen enkele honderden meters sluiten bomen het uitzicht en de drukte achter ons af. Een smal paadje leidt naar de Lalider wand, een grijze loodrechte muur die hoog op het verlanglijstje staat van vele klimmers. Ontzagwekkend torent de stenenmassa boven ons uit op het laatste stuk naar de Falkenhutte. Op het terras is het aanschuiven geblazen, alle tafels zijn bezet. Drie mannen die in het dal wonen en ‘eventjes’ per mountainbike naar de hut zijn gereden voor een drankje maken graag plaats voor ons. Als we voortaan wel willen denken aan de belangrijkste regel in de Oostenrijkste bergen: ‘oberhalb 1500 meter ist jedermann du und kein Sie!’. (boven de 1500 meter is iedereen jij en geen u!).

Etappe 3: 9 km, 400 m stijgen, 450 m dalen, ca. 3,5 uur.

Je loopt door de prachtige natuur van de Kleine Ahornboden en het fraaie Unterfilztal naar het Karwendelhaus (1749 m). Vandaar kun je nog een korte wandeling (1,5 uur) naar het Hochalmkreuz maken.

‘Een makkie. In ruim vier uur wandelen we over gravelpaden naar het Karwendelhaus, een ruime berghut met niet alleen lager (slaapzalen), maar ook twee- en driepersoonskamers. Op het terras van de hut, met onze gezichten in de zon, worden we overmoedig. De routes door het Karwendel die staan aangeschreven staat als ‘pittig’ en ‘alleen te doen voor ervaren wandelaars’ zijn tot nu toe goed te doen. Maar de komende etappes zullen we regelmatig schietgebedjes doen met excuses voor onze overmoed.’

Etappe 4: 14 km, 1400 m stijgen en dalen, ca. 9 uur.

Wanneer het weer het toelaat, beklim je deze dag de hoogste top van de Karwendel: de Birkkarspitze (2749 m). Via de Birkkarklamm daal je af naar de oorsprong van de Isar op 1200 m. Vervolgens weer omhoog naar het Halleranger Haus (1768 m). Er is een minder zware, maar wel langere, slecht weer variant mogelijk via Scharnitz, waarbij je tussendoor 12 km met de taxi aflegt.

‘Vanuit het Karwendelhaus klauteren we eerst een stuk langs gezekerde staalkabels. Daarna stijgen we langzaam zigzaggend aan de schaduwzijde van de berg omhoog. Het doel: het hoogste punt van de Karwendel, de Birkkarspitze van 2749 meter hoog. We steken een graat over van het Karwendeldal naar het Vomper Loch. Janneke vindt het mooi genoeg en laat de top een paar honderd meter hoger voor gezien. Voor en achter ons liggen tientallen bergtoppen die allemaal lager zijn dan wij. Spitse torens doorboren de lucht alsof ze net nog zijn geslepen door een puntenslijper. Om ons heen liggen rotsblokken, waarvan de meeste groter zijn dan wij. Als ik het topboek heb aangevuld met de hartelijke groeten uit Nederland beginnen we aan de afdaling en pikken Janneke weer op. Regelmatig hangen er staalkabels en moeten we puinvelden oversteken. Bij iedere stap glijden de brokken steen als je niet uitkijkt minimaal twee meter naar beneden. Na vier kilometer niets dan rotsen en puin verschijnt er weer meer en meer begroeiing. De berg laat zijn glooiende kant zien. Achteromkijkend zijn we trots. Nog trotser zijn we als we na ruim tien uur wandelen, het laatste stuk in het donker, het licht van de hut zien. En niet zomaar een hut, het Halleranger Haus heeft douches. Het warme water voelt heerlijk.’ 

Etappe 5: 22,5 km, 600 m stijgen, 1700 m dalen, ca. 9 uur.

Via de Überschalljoch, de Katzeleiter en het Vomperloch terug naar Vomp. Een pittige, maar prachtige tocht door gemengde bossen. In de diepe kloof van de Vomperbach zie je verschillende watervallen. Onderweg kun je zoeken naar fossielen in de zachte kalkstenen. De wandeling eindigt in Vomp.

‘Smalle wandelpaadjes leiden ons langs een tientallen meters diepe kloof met een snelstromende, heldere beek. Het pad maakt plaats voor een verticale wand met een houten balk om je voeten op te zetten en een staalkabel om je aan vast te houden. Watervallen storten naar beneden. De laatste dag is lang en spectaculair. In Jannekes ogen herken ik een glinstering van iemand die het bergwandelvirus heeft te pakken. Binnen een half jaar lopen we de volgende tocht, zeker weten.’