Wandelen op en rond de Hornisgrinde in het Zwarte Woud

De Hornisgrinde is de meest noordelijke top van de z.g. ‘grinden’. Dat zijn de grotendeels boomloze hoogvlakten, die vooral uit heide en hoogveen bestaan. Het is overigens de mens geweest, die vanaf de middeleeuwen een grote invloed heeft gehad op de ontwikkeling van dit gebied. Al vanaf het einde van de middeleeuwen zochten boeren deze woeste hoogten op, om hun vee te laten grazen. In de dalen was immers - door toename van de bevolking - steeds minder weideland ter beschikking. De huidige grinden beslaan een oppervlakte van amper 200 hectaren, maar ooit was het gebied veel groter.

Onstuimige plek

Vanwege de unieke ecologische waarde wordt de omgeving van de Hornisgrinde nog uitsluitend ‘gecontroleerd’ begraasd door voornamelijk schapen en geiten. Nadat de agrarische betekenis in belangrijke mate was afgenomen, wist het (aangeplante) bos veel terrein terug te winnen. Ongeveer de helft van dit gebied, maakt deel uit van het Naturschutzgebiet Hornisgrinde–Biberkessel.

De Hornisgrinde is een plek waar het vaak onstuimig weer kan zijn. Door weer en wind verminkte bomen doen hun best om in deze omgeving te overleven. Het is eveneens één van de natste gebieden van Duitsland, met een gemiddelde jaarlijkse neerslag van méér dan 1.900 mm. De gemiddelde jaartemperatuur is nog geen 5°C. De winters duren doorgaans erg lang. Meer dan 120 dagen sneeuw per jaar en een pak sneeuw van meer dan één meter, zijn geen uitzondering.

Mooie panorama's over het Rijndal

De hooggelegen grinden bezoek je alleen al vanwege het onafgebroken wisselvallige spel van mist en een strakblauwe hemel. De vele mistige dagen maken de Hornisgrinde nog mysterieuzer, dan het al is. Op andere dagen tref je juist een strakblauwe hemel en kijk je uit over een zee van bewolking, die het dal van de Bovenrijn bedekt. Maar heel vaak kun je genieten van de mooiste panorama’s over het Rijndal en de Vogezen. Interessant is de fauna. Op de grinden tref je o.m. de raaf, het auerhoen en diverse (zeldzame) roofvogels. De perifere sparrenbossen (met bomen tot 40m hoog) herbergen o.m. edelherten, wilde zwijnen en diverse marterachtigen.  Ongetwijfeld maak je kennis met de nog steeds zichtbare littekens van de orkaan Lothar. Die tijdens de kerst van 1999 genadeloos toesloeg. Het befaamde Lotharpad wijst je de weg door een vernietigd woud, dat zichzelf moet herstellen. Heel mooi is ook het gletsjermeertje Mummelsee, waar heel wat sagen en legendes hun oorsprong hadden.

You never walk alone, hoewel..

De Hornisgrinde is gemakkelijk vanuit de steden Achern en Baden Baden te bereiken. Je hoeft de bekende Schwarzwald Hochstrasse maar te volgen, want die gaat er ten westen langs. Dat kan zelfs heel goed met het openbaar vervoer. Er is een frequente busverbinding tussen Achern, Freudenstadt en Baden Baden. Een heel goed startpunt is het beroemde Berghotel Mummelsee. Een aantal jaren volledig afgebrand, maar het is weer in authentieke stijl opnieuw gebouwd. Over wandelroutes hoef je je niet druk te maken. Diverse fernwanderwege voeren je door het gebied en dan heb je nog de keuze uit tientallen lokale routes. Het gebied wordt het gehele jaar door druk bezocht en ‘You never walk alone’ zou de slogan kunnen zijn! Hoewel, wij hebben er regelmatig héél rustig gewandeld op doordeweekse dagen, buiten de vakantieperiodes.