De Corfu Trail: kiezelstrandjes, kliffen, olijven en kloosters

Volgens de ‘architect’ van de route, de Engelse Hilary Whitton-Paipeti, is het Griekse eiland Corfu een waar paradijs voor wandelaars. Over de hele engte van het eiland (een kleine 60 km van zuid naar noord) vind je verrassend veel verschillende landschappen. Van de kale karstvlaktes op de hoogste berg van Corfu, de Pantokrator (911 m), tot de vruchtbare Ropa-vlakte, van eindeloze glooiende heuvels bedekt met olijfbomen en wijngaardjes tot zandduinen bezaaid met jeneverbessen en valleien overgroeid met eiken- en kastanjebomen. Behalve rond Corfu-stad (Kerkyra) en in een aantal toeristenoorden aan de kust, zijn grote delen van het eiland nog nauwelijks door het toerisme ontdekt.

Op Corfu vind je wel dertig verschillende soorten orchideeën waaronder tongorchidee, aaporchidee en de bijenorchis. Naast wilde peren, meer dan 4 miljoen (vaak eeuwenoude) olijfbomen, jeneverbessen, kleine wijngaarden, enorme cipressen en kastanjebossen, heerlijke ‘authentieke’ dorpjes met schaduwrijke dorpspleinen (ideaal voor een rijke lunch!), geweldig Grieks eten en een goede scheut cultuur in de vorm van de hoofdstad Kerkyra (Unesco-werelderfgoed), Byzantijnse kerkjes, resten van Romeinse badhuizen en villa’s, kloosters, paleizen en kastelen. Daar komt de route óók grotendeels langs. Oh ja, Corfu kent ook prachtige stille stranden en indrukwekkend klifkusten! Moeten we nog meer zeggen?

De hele route is  ca 220 km lang. Hoewel je hem in twee richtingen kunt lopen, beginnen de meeste wandelaars in het zuidpuntje Asprokavos (ten zuiden van Kavos) en eindigen in het de meeste noordelijke kop van het eiland: Cape Agía Ekateríni. De noord-zuid route heeft als groot voordeel dat je overdag grotendeels met de zon in je rug loopt in plaats van dat hij vol in je gezicht knalt.

Hoe lang je uiteindelijk over de hele route doet, kun je deels zelf bepalen, maar je bent natuurlijk wel afhankelijk van de overnachtingsmogelijkheden. Of je moet een tent meenemen, maar daarover later meer.

De route wordt meestal in tien dagen gelopen. Sneller kan ook, langzamer mag zeker. Als je maar beperkt de tijd hebt; het noordelijke deel is het ruigste en rustigste. Je kunt dan kiezen voor een route van vier of vijf dagen die in het middendeel begint en in het noorden eindigt.  

De Corfu Trail is gemarkeerd met gele, metalen bordjes met de letters CT. Sommige wandelaars vonden (en vinden) het nodig de bordjes mee te nemen als souvenir. Nieuwe bordjes worden dus niet meer aangebracht, maar zijn op sommige plekken nog wel te vinden. De laatste jaren wordt de markering vooral met gele verfstrepen aangebracht waarin met zwart de letters CT staan geschreven. En een zwarte pijl die de goede richting op wijst. Op wat lastigere, onoverzichtelijke trajecten is een gele stip aangebracht ter verduidelijking.

Wat het voor wandelaars soms verwarrend maakt, is dat ‘allerlei’ organisaties hun eigen markeringen gebruiken, waaronder de Corfu Mountain Trail. Dat is een jaarlijkse hardloopwedstrijd, maar de markering is blijvend en wordt ook door wandelaars gebruikt. Belangrijk is om te weten dat de Corfu Trail als enige de kleur ’echt geel’ gebruikt. De Corfu Mountain Trail brengt verfstrepen met fluorescerend geel/limegroen aan. Wegwijzers vind je niet op de route en als je ze wel vindt, zijn ze van de Corfu Mountain Club en wijzen ze naar dorpen op de route. De meeste wegwijzers vind je rond de berg Agii Deka.

Elk deel van de route is anders: van stranden en duinen in het zuiden, landelijke en ‘vlakke’ gebieden in het middendeel  tot een hooggelegen, indrukwekkend en ruig plateau van kalksteen in het noorden. Asfalt vind je alleen rondom dorpen en andere bebouwing. Alleen in het zuiden is een wat langer stuk asfalt dat helaas niet is te vermijden. Maar je mag rustig zeggen dat het grootste deel van de route onverhard is. Je loopt niet altijd over smalle ezelpaadjes die vroeger de verbindingen vormden tussen de verschillende dorpen en kloosters, maar ook regelmatig over bredere bospaden, karrensporen of (halfverharde) grindwegen.

De Corfiootse reisorganisatie Aperghi Travel zorgt voor het bijhouden van de bewegwijzering, maar houdt ook de paden schoon en vrij als dat nodig is. Je kunt er dus van uitgaan dat de route steeds up-to-date is. Hiaten in de bewegwijzering zijn echter nooit helemaal uit te sluiten.

De Corfu Trail is geen zware of technisch moeilijke route. Grofweg kun je zeggen dat de eerste twee dagen redelijk ‘makkelijk’ zijn, met wel een stevige klim elke dag. Tegen de tijd dat het er echt om gaat spannen, ben je als het goed is lekker ingelopen. Een basisconditie en enige ervaring met bergwandelen vormen een goede basis voor de Corfu Trail. Hoge bergschoenen zijn zeker aan te bevelen.

Er is voldoende accommodatie te vinden in de dorpen, mits ze ‘toeristisch’ zijn. Dat betekent dat er niet in ieder dorp een overnachtingsplek is te vinden, een eventuele Airbnb uitgezonderd. Reserveren is sterk aanbevolen, zeker in de maanden april en mei. Dat kan via een reisorganisatie ter plekke of boek een reis bij SNP. Zelfstandig lopen is prima mogelijk, maar in de  wintermaanden zijn veel accommodaties dicht. Het is dan zaak erg goed te kijken naar het routeschema. Omdat steeds meer toeristen óók in de wintermaanden naar Corfu komen, lijkt het er wel op dat meer accommodaties ook in de ‘stille’ maanden open zijn.

Overnachtingsprijzen variëren flink, net als de luxe van de accommodaties. Hilary Whitton, stuurt op verzoek een lijst van slaapplekken op de route. Haar mailadres is: info@thecorfutrail.com. De accommodaties worden haar aangedragen door wandelaars en zijn nadrukkelijk niet door haar gecontroleerd.

Strikt genomen (volgens de letter van de wet) is wildkamperen verboden. Maar er is geen politie die in de landelijke gebieden opereert, dus je hoeft je geen grote zorgen te maken over boetes. Mocht je het doen (en het wordt verrassend veel gedaan): kampeer discreet - dus niet op privé terrein -, zet na zonsondergang je tent neer en ga vroeg weer op pad, laat zeker geen rotzooi achter en maak al helemaal geen open vuur. Nooit!

Zowel het begin- als het eindpunt zijn in principe bereikbaar met het openbaar vervoer (bus). Alle bussen rijden naar en van de hoofdstad Corfu (Kerkyra) wat overigens een zeer prettige stad is waar je ook heerlijk kunt eten. De enige busmaatschappij die het hele eiland ‘covert’ is KTEL. Maar niet alle bussen rijden het hele jaar door naar alle bestemmingen en de dienstregeling is beperkt.

Vanaf het eindpunt gaat er een bus van het dorp Loutses; dat is paar kilometer extra lopen. Een taxi inzetten is ook een optie, maar spreek altijd vooraf een prijs met de chauffeur. En regel de taxi al voordat je aan je wandeling begint en niet op de laatste dag. Op Corfu gaat het allemaal om privétaxi’s, dus er zijn geen maatschappijen waar je een taxi kunt boeken.

De meeste dorpen hebben een eenvoudige kruidenier waar je ‘alles’ kunt vinden. De ene is wat uitgebreider dan de ander. Hou er wel rekening mee dat winkels normaal gesproken gesloten zijn vanaf half twee en pas weer open gaan om half zes!

Onderweg zijn enige waterbronnen te vinden, maar deze zijn niet 100% betrouwbaar omdat ze ook worden gebruikt om water uit te halen voor vee. Hou het dus bij water uit flessen, dan weet je zeker dat je niet ziek wordt. Ook in tavernes en restaurants is flessenwater verkrijgbaar.

In het voorjaar staat ‘heel’ Corfu schitterend en zeer uitbundig in bloei en zijn de temperaturen nog lekker aangenaam. Maar ook als de ergste hitte over is, vanaf  half september, en de eerste regenbuien kunnen vallen, kan het eiland zomaar tot bloei komen. November, februari, maart en april zijn ook prima, hoewel je dan wel meer rekening moet houden met regenbuien: Corfu is niet voor niets één van de groenste eilanden van Griekenland. Regenkleding dus zeker meenemen in deze maanden! Ook accommodatie is in de genoemde periode moeilijker te vinden. Vanaf mei wordt het op Corfu al aardig heet en de zomermaanden juli en augustus moet je echt vermijden.

Hilary Whitton heeft de Companion Guide geschreven wat wordt beschouwd als dé ‘standaardgids’ van de Corfu Trail. In dit boek als PDF-vorm is ook een routeschema te vinden wat als leidraad kan dienen voor je tocht. Daarbij is rekening gehouden met overnachtingsplekken én bereikbaarheid met het openbaar vervoer. Hilary is bezig om de PDF-gids (met routekaarten!) te vervangen door een app met daarin de route in GPS. De PDF kun je opvragen via het eerder genoemde mailadres. Wie hem aanvraagt (kosten € 10,-), krijgt ook automatisch gratis updates toegestuurd.

De app komt waarschijnlijk beschikbaar in het voorjaar van 2024 en wordt ‘verkocht’ via de websites (1 & 2) van Hilary.

Er zijn verschillende kaarten waarop de Corfu Trail óók is ingetekend, maar deze zijn geen van allen accuraat omdat de route met enige regelmaat wordt aangepast. De meest gebruikte zijn de Discovery Walking Guides en de Anavasi Guides. Beiden hebben ze een schaal van 1:40.000 wat ze redelijk gedetailleerd maakt. Maar beide kaarten bevatten ook fouten en het advies is om niet alleen op de kaarten uit deze gidsen te lopen.

Ook GPS-bestanden kennen het probleem dat ze niet altijd accuraat zijn omdat de route regelmatig wordt aangepast. Gebruik van deze routes (o.a. in Komoot) wordt dan ook afgeraden.

Te veel om op te noemen. Echt! Maar als we er een aantal uit moeten halen: de Agii Deka (676 meter, na de Pantokrator de hoogste berg van Corfu), Lake Korission met zandduinen en flamingo’s,  het karstplateau rondom de Pantokrator (incl. machtige uitzichten!),  het bergdorp Old Perithia/ Palea Peritheia  en de wondermooie Parigori-kloof.