Lopen met wandelstokken. De een zweert erbij terwijl de ander het vreselijk vindt. Toch is er veel voor te zeggen om met stokken te lopen, zeker als je veel met een zware rugzak loopt. Maar waar moet je op letten als je wandelstokken wilt kopen? In dit artikel geven we antwoord op de 10 meest gestelde vragen over wandelstokken.
Nog niet wellicht en hou dat vooral zo. En wandelstokken kunnen daarbij helpen. De voornaamste reden om met wandelstokken te gaan lopen, is de ontlasting van je kniegewrichten. Dit is niet zomaar een losse gedachte, maar een die ook door onderzoek wordt ondersteund. De meeste onderzoeken zijn al wat ouder, maar ze geven bijna allemaal aan dat het lopen met wandelstokken verschillende voordelen heeft. De belangrijkste: het ontlasten van je knieën. Zeker in combinatie met een zware rugzak zorgen de stokken ervoor dat een deel van je lichaamsgewicht plus rugzak over benen en stokken wordt verdeeld. Je ontlast dus je benen en het kniegewricht.
Een deel van de onderzochte mensen voelt zich met stokken zekerder op hun benen staan. Dit is iets wat zeker in de bergen mee gaat spelen, maar het verschilt niet zoveel van oude mensen die graag een stok hebben als extra steuntje. Dat zekerdere gevoel leidt ertoe dat je op je wandeling meer bezig bent met de omgeving dan puur met het ‘blijf ik overeind’ gevoel alleen. En er is nog een derde reden. Bij het lopen met stokken beweeg je je bovenlijf en armen meer en daarmee train je automatische je spieren. Als je nu aan Nordic Walking moet denken dan heb je gelijk.
In de eerste plaats moeten ze de juiste lengte hebben. Wandelstokken zijn meestal verstelbaar waardoor je ze altijd op de juiste lengte kunt krijgen. De meeste stokken hebben een maat die varieert van 110 cm tot 140/145 cm. Ben je aan de kleine of juist aan de grote kant dan moet je waarschijnlijk op zoek naar een speciale maat.
“Vrienden van ons in Zwitserland weigeren met stokken te lopen omdat het een negatieve invloed heeft op het balansgevoel van het lichaam. 'Oude Zwitserse berglopers gebruiken toch ook nooit stokken’, zeggen ze. ‘En zij zullen het echt wel weten'."
De stelling: wandelstokken beïnvloeden het balansgevoel. Is dit een feit of een fabel? Wij onderzochten het!
Dat is vrij eenvoudig te meten. Ga rechtop staan op een vlakke ondergrond. Buig een van de armen zodat je bovenarm langs het lichaam hangt en de onderarm een hoek van 90 graden met de bovenarm maakt. De afstand van de hand tot de grond recht naar beneden geeft de juiste lengte van de wandelstokken.
Precies een deel en daarmee de paklengte. Om tot een verstelbare lengte tussen de 110 cm en 140 cm te komen, heb je een aantal stokdelen nodig. Bij vier stokdelen zijn de delen korter waardoor de stok een kleinere pakmaat krijgt en ‘ie makkelijker achter op een rugzak meegenomen kan worden. Die stokdelen worden vaak met een draaisysteem of een klemsysteem los en vast te zetten. Klemsystemen – en soort heveltje – is voor mensen met niet veel kracht in de handen vaak wat makkelijker. Bij draaisystemen is vaak veel kracht nodig.
Wandelstokken zijn meestal gemaakt van aluminium. Het is een sterk materiaal dat tegen een stootje kan en bovendien is het ook licht. Maar het kan lichter en dan kom je uit bij de stokken van carbonvezels. Daarnaast is carbon ook erg sterk, maar het kan minder goed tegen een stootje. Bij het lopen door de bergen tik je nogal eens (onbedoeld) met een stok tegen een rots. Dat is nou net iets waar carbon niet zo goed tegen kan. Stokbreuk kan het gevolg zijn. Een mooie combinatie is een stok waarvan het onderste deel van aluminium is en het bovenste deel van carbon.
Vermijd in ieder geval handvatten van hard kunststof. Dit absorbeert geen vocht en houdt minder lekker vast bij langere wandelingen. Het fijnst zijn handvaten van foam of een kunststof/kurk combinatie.
De lengte van een handvat heeft vooral te maken met de plek waar je ze gaat gebruiken. In de bergen moet je bij het stijgen de stokken soms wat korter maken en bij het dalen juist wat langer. En soms heb je zelfs een korte en een lange stok als je langs een helling schuin omhoogloopt. Bij stokken met een lang – vaak foamen – handvat hoef je ze niet te verstellen; je houdt ze gewoon op een andere plek vast. Loop je alleen op vlak terrein, dan is een kort handvat prima.
De lus is ervoor om via je polsen beter op de stokken te kunnen steunen zonder dat je heel hard in het handvat hoeft te knijpen. De lus is natuurlijk ook handig om verlies te voorkomen of de stok als het ware omhoog te trekken als de punt vast blijft zitten tussen een spleetje in de rotsen of in de modder.
Eigenlijk is er maar een manier die als de juiste wordt gezien. Eerst maak je de lus los zodat hij op z’n grootste stand staat. Zorg ervoor dat de lus als een rondje naast de stok hangt. Steek je hand van onderaf door de lus heen. Pak het handvat vast zodat de twee luseinden – bij de bovenzijde van het handvat dus – tussen duim en wijsvinger vallen. Daarna trek je de lus aan. Niet te strak want dat is slecht voor je bloedsomloop, maar wel zo strak dat je handen er goed in rusten.
Vanaf een paar tientjes voor wandelstokken van aluminium met een hard plastic handvat tot ruim over € 150,00 voor superlichte exemplaren van carbonvezels. Een goede wandelstok kost tussen de € 50,00 en € 75,00.
Of je even de stad in gaat, naar school, kantoor of gewoon de natuur in: een dagrugzak is altijd handig. Maar waar moet je op letten als je een dagrugzak gaat kopen? We geven antwoord op de tien meest gestelde vragen over dagrugzakken.