Wandelen in het Valle Stura
In Op Pad 6/2014 staat een fantastisch artikel over een onontdekt dal: het Valle Maira. Precies ten zuiden van dat dal ligt het Valle Stura, óók onontdekt en supermooi. Daar hebben wij in juli op de pedalen gestaan en de wandelschoenen aangetrokken, en onbekommerd genoten. De provincie Cúneo is dus zo gek nog niet.
Geen park, toch mooi
De twee valleien Maira en Stura liggen ten noorden van het Parco Naturale Alpi Marittime. Ondanks dat beide dalen geen beschermde status hebben, zijn ze minstens even mooi als het Parco Alpi Marittime. Ik kan het weten, want ik heb ook in dat park gewandeld. Voor het Valle Maira moet je maar in Op Pad kijken, maar wil je meer weten over het Valle Stura, lees dan nog even door.
Ideale B&B
Onderaan de Colle della Lombarda, in Pratolungo, vlak bij Vinadio, stond een bord: B&B Lou Chalet. Remmen! Wat een toeval, dat we deze ideale uitvalsbasis voor fiets- en wandeltochten in het Valle Stura vonden. Er was maar één minpuntje: het Italiaanse ontbijt van mierzoete cakejes.
Ideale col
De Colle della Lombarda, een van de allermooiste cols van de Alpen, ligt op de grens van Frankrijk en Italië en grofweg in het midden van het Valle Stura. Aan de Franse kant is-ie mooi, maar aan de Italiaanse kant oogverblindend. En smal. Auto’s hebben op veel punten moeite elkaar te passeren. Op twee wielen komt deze col het beste tot zijn recht, dus klom Robert op de fiets, terwijl ik mijn wandelschoenen vaststrikte. Wat bleek? De Lombarda is een superpas om te fietsen. Robert: ‘Het landschap is heel afwisselend en groen. De col ligt eenzaam: bovenop de pas is geen restaurant, voor een cappuccino moet je een behoorlijk stuk afdalen.’
Bedevaartsoord
Te voet ben je wel een week zoet als je de mooiste paden van het Valle Stura wilt ontdekken. Dwars door het gebied heen trekken via de Grande Traversata delle Alpi kan ook. Bij S. Anna di Vinadio, een bedevaartsoord met kerk, kroeg en zo’n vreselijk gebouw voor groepen, liepen we een deel van de Giro dei Lagi. Heel mooi, maar ook druk. Eerst loop je van S. Anna een klein stukje omhoog via een 18%-weggetje, daarna begint de wandeling die je in 2 richtingen kunt lopen. Duur: ca. 3.30 uur. Een naderend onweer gooide roet in het eten, daarom keerden we op de Passo Tesina (2400 m) om.
Voor je to-do lijstje
Nóg mooier is de rondwandeling van Bagni di Vinadio (1305 m) via S. Bernolfo (1702 m), de Passo di Laroussa (2471 m) en Rifugio Migliorero (2094 m). Auto parkeren in Bagni, dan liften naar Bernolfo, anders moet je 6 km asfaltstampen en 400 m extra stijgen. Let (als je niet meteen een lift hebt) bij de eerste splitsing wel op: niet het pad nemen dat rechtstreeks naar Rifugio Migliorero loopt, want dat is de afdaling. Van Bernolfo gaat een smal pad steil door de in juli uitbundig bloeiende weilanden omhoog. Goed gemarkeerd, want dit is ook de GTA, de Grande Traversata delle Alpi. Bovenin wordt het stenig, maar de grootste blokkenvelden omzeil je. Aan de andere kant gaat het steil omlaag via een stenig pad en een aantal sneeuwvelden (tot ver in juli mogelijk, maar niet steil; skistokken zijn handig maar niet onontbeerlijk). Hoe verder je afdaalt hoe mooier het uitzicht. Het wordt lieflijker, maar het blijft een echt alpien pad. Al van verre is Rifugio Migliorero CAI te zien, die op een heuvel boven een prachtig meer boven zijn omgeving uitsteekt. Witschuimende rivieren denderen naar beneden en voeden de twee aan elkaar gegroeide meertjes. Alles is groen en lieflijk, maar toch ook echt bergen en ruig. Even iets drinken in de hut schaadt je portemonnee nauwelijks, maar krikt de welstand van de horeca wel enigszins op. De huttenwaard kan alle inkomsten goed gebruiken, want ook hier heeft de crisis toegeslagen en het zou eeuwig zonde zijn als deze hut zou moeten sluiten. Deze regio is opvallend goedkoop: 1 cappuccino + taart: € 4,20. En dat in een berghut.
Keuzes op de terugweg
Bij de hut kun je kiezen: of via de sentiero balcone (heb ik helaas niet gedaan omdat er alweer onweer dreigde), of via de gewone route: hoofdzakelijk jeepweg, enkele afstekers. Let wel op: vlak voorbij de hut niet de jeepweg volgen, maar LA, het bordje volgen met ‘passerella’ erop. Anders moet je een eindje verderop moeizaam via stenen de rivier oversteken. De jeepweg gaat 2x dwars door de beek/rivier. Verder wijst het zich vanzelf, behalve in de buurt van Bagni. Daar moet je goed kijken om op het juiste punt uit te komen, maar de oriëntatie is makkelijk. Een fantastische tocht, alleen op het laatst wat saai. De sentiero balcone werd vroeger gebruikt door het paard dat de voorraden naar de hut droeg. Dus heel erg moeilijk kan het niet zijn. Tip: Let in S. Bernolfo op dat de langharige teckel die daar woont niet met je meeloopt. Hij is heel lief, maar weet van geen wijken!
Praktische info
Tijd Wandeling Rifugio Migliorero, 2 à 2.30 uur naar de col; 1 à 1.15 uur naar de hut; ca. 2 uur afdalen.
Kaart Carta dei Sentieri nr. 7, Valli Maira, Grana, Stura, 1:50.000. Slechte kwaliteit, zowel v.w.b. de kartografie als het papier. Maar iets beters is er niet. Er zijn wel 1:25.000-kaarten van het gebied, maar dan heb je er meteen 2 of 3 nodig als je hier enkele tochten wilt maken.
Overnachten • B&B Lou Chalet, Roberto Biancardi, Frazione Pratolungo 3/A, IT-12010 Vinadio Gn, T mobiel: (0039 0345 51 20 764; vast: 0039 0329 40 51 140. E: bed.and.breakfast.louchalet@gmail.com.
• Rifugio Migliorero CAI (Club Alpino Italiano), Sezione di Fossano (2094 m), T: (0039) 0172 63 49 21; E: info@caifossano.it; www.caifossano.it.
Blijf op de hoogte
Ontvang iedere twee weken tips en inspiratie over de mooiste bestemmingen in je mailbox.
