Begin er maar aan. Een selectie maken van de mooiste wandelroutes in de Alpen. Als je ergens keuzes moet maken dan is het hier. Want wandelroutes in overvloed! We deden een poging waarbij bekend en onbekend, pittig en geschikt voor beginners én wat afwisseling wat betreft de locatie van de route de doorslag gaven voor een vermelding in onderstaande lijst met de mooiste routes in de Alpen.
Het is misschien wel de mooiste wandelroutet die je in Zwitserland kunt maken: de Bärentrek. Deze spectaculaire oost-westdoorgang van het Berner Oberland gaat vlak langs de vergletsjerde en beroemde vierduizenders van het Berner Oberland zoals de Mönch, Jungfrau, Finsteraarhorn en uiteraard de machtige Eiger-noordwand. Ansichtkaartenwerk! Je volgt goed begaanbare wandelwegen, bergpaden en (alpiene) bergpaadjes. De route kent geen eigen markering, maar wordt wel uitvoerig beschreven in een gids van Iris Kürschner. Groot voordeel van de overigens berenvrije Bärentrek is dat je bijna iedere dag aansluiting vindt op het openbaar vervoer. Een route helemaal op ‘maat maken’ is dus geen probleem.
Naast dat van de Vanoise en des Écrins is het Parc National Mercantour één van de drie nationale parken in de Franse Alpen. De Mercantour, waar Alpen en Mediterranée elkaar de hand schudden, maakt deel uit van de Alpes Maritimes. Dit is de zuidelijkste (en zonnigste!) uitloper van de Alpen.
Op de GR 52, een aftakking van de veel langere GR5, leer je de relatief rustige, ruige en spectaculaire Mercantour goed kennen. Onderweg wandel je onder toppen van ruim 3000 meter, veelal met
eeuwige sneeuw. De Cime du Gélas, 3.143 m is de hoogste. Overnachtingsplekken liggen op een flinke afstand van elkaar, soms wel acht tot negen uur lopen.
De Vier-Quellen-Weg neemt je in vijf dagen mee door vier Zwitserse kantons, langs de bronnen van vier indrukwekkende rivieren én door vier taalgebieden. Verder gaat deze ‘korte’ route over zes beroemde passen waaronder de Sella, Gotthard en Furka. Maar bovenal mag je dagelijks fraaie vergezichten, woeste bergriviertjes en dampende bossen verwachten. Niet voor niets werd de Vier-Quellen-Weg in 2014 bekroond tot mooiste nieuwe wandelroute van Zwitserland. Door de uitstekend gemarkeerde paden, ruime mogelijkheden om onderweg proviand in te slaan en prima overnachtingsplekken is dit een wandelpareltje dat ook met sportieve kinderen gedaan kan worden.
Het Rätikon, in het westelijk gelegen Bundesland Vorarlberg, is bij uitstek een gebied om kennis te maken met het heerlijke Oostenrijkse huttenleven. De hutten in dit prachtige berggebied liggen niet te gek ver van elkaar en de paden zijn goed gemarkeerd en bewegwijzerd. De Schesaplana (net geen 3000 meter) en de Brandner Wildberg mogen niet ontbreken als je hier een huttentocht plant. Net als groene en bloemrijke Brandnertal; misschien wel het mooiste dal van Oostenrijk. Je bevindt je overigens in het grensgebied van Zwitserland en Liechtenstein, dus een uitbreiding van je huttentocht naar deze landen is geen enkel probleem.
In Nederland mag de Vallée de la Clarée dan misschien vrij onbekend zijn, het is een waar paradijs voor bergwandelaars. Het Dolomietenachtige gebergte Cerces, op de grens van Frankrijk en Italië, kent toppen tot ruim 3200 meter (de Mont Thabor schiet 3178 meter de hemel in). De landschappelijke contrasten zijn groot, de berghutten fijn en Névache is een levendig dorp.
Dankzij de Tour du Mont Thabor maak je in vijf afwisselende dagen kennis met het wilde hart van de Cerces. Een stevige kluif voor bergwandelaars weliswaar, maar de driedaagse variant is prima te doen voor families met kinderen.
In het Nationale Park Berchtesgaden, het enige van Duitsland in de Alpen, mogen wandelaars rekenen op een net van wandelpaden met een totale lengte van 250 km. Een eigen trektocht samenstellen van meerdere dagen is derhalve geen enkel probleem. Je vindt in de Berchtesgadener Alpen vooral wilde bergmassieven, geheimzinnige bergmeren, ongerepte oerbossen en massa’s gemzen en marmotten. Optioneel is een beklimming van de Watzmann, ondanks een vrij bescheiden hoogte van 2.713 meter toch één van de meest tot de verbeelding sprekende bergen in de Alpen. Tip: vraag in de hut ’s avonds naar de Enzian, een pittige schnaps op basis van gentiaanwortels. De Grassl Funtensee Edelwurz-Enzian is de beste!
In de Schladminger Tauern, ingeklemd tussen het Dachsteinmassief in het noorden en de Niedere Tauern in het zuiden, kronkel en wervel je je in vijf dagen tijd langs talloze meren, watervallen, rivieren en beken. De waterrijke Schladminger Tauern waren in de jaren 80 het decor voor één van de vele Heidifilms. En ze zijn dan misschien klein, ze zijn óók ruig en schilderachtig. Onderweg slaap je in eeuwenoude, kleine maar knusse berghutten. Wie de langere variant van deze route wil lopen, begint in Hochwurzen en eindigt in St. Nikolai im Sölktal.
De Vanoise in Frankrijk, gelegen tussen Haute-Bléone en Chamonix, is een heerlijk bergebied voor zowel korte als lange bergtochten mogelijk. De hier beschreven vijfdaagse huttentocht [https://www.oppad.nl/huttentocht-met-kinderen-parc-national-de-vanoise ] is ook prima met kinderen te doen. Onderweg wordt al een stevige hoogte van 2914 meter bereikt, maar optioneel zijn ook nog de Pointe de l'Observatoire (3016 meter) en de Rateau d’Aussois (3124 meter) te beklimmen, waarbij de eerste top ietsje makkelijker is.
Tip voor wie na vijf dagen weer terugkomt in Aussois: taart en koffie bij de bakker! Bonustip: toetjes smullen op de zeer moderne Refuge de Péclet Polset.
Peter Habeler is de grootste alpinist die Oostenrijk ooit heef gekend. Terecht ook dat hij geëerd wordt met een eigen ronde in ‘zijn’ Tirol. De Runde, die sinds 2013 bestaat, voert rondom de Olperer (3476 m). Voor de hele route zijn gewoonlijk zes of zeven dagen nodig, 3 tot 7 uur lopen per dag. Overnachten doe je in zes verschillende hutten, van Duitse, Oostenrijkse en Italiaanse Alpenverenigingen want de Peter Habeler Runde is grensoverschrijdend. In de op 2693 meter hoogte gelegen Europa Hütte loopt de grens van Oostenrijk en Italië gewoon dwars door de gelagkamer!
De Gosaukamm, waar de huttentocht rondom de Bischofsmütze loopt, wordt ook wel de Salzburger Dolomieten genoemd. Dit vanwege de grillige bergtoppen waar je onderdoor en langs wandelt. Maar naast dit Dolomietengeweld, vind je er ook glooiende almweides en puinhellingen langs steile rotswanden waar je vaak gemzen kunt spotten. Ervaren wandelaars kunnen ‘hun’ Bischofsmütze naar eigen smaak aftoppen met een beklimming van drie hoge bergen. Vanaf de Große Donnerkogel en Strichkogel heb je misschien wel het mooiste uitzicht over de Gosaukamm en de Dachstein met zijn gletsjers.
Deze uitstekend bewegwijzerde route leidt bijna 350 km langs bergweitjes, almen (120 in totaal) en fijne Oostenrijkse hutten. Het is dan ook één van de populairste huttentochten in Oostenrijk. Wie geen hele maand wil of kan lopen: de Salzburger Almenweg is eenvoudig op te delen in kortere tochten. Een groot deel van de route is daardoor ook zeer geschikt voor gezinnen met kinderen of beginnende bergwandelaars. Het hoogste punt van de route tikt de 2237 meter aan. Aardig om te weten: op veel hutten worden honden (tegen een meerprijs) toegelaten.
Het hele traject van de beroemde rode trein Bernina Express (liefkozend: Kleine Rote) is te voet te volgen over de Via Albula/Bernina wandelroute. In tien etappes, van noord naar zuid, leg je maar liefst 131 kilometer af van het traject van de Albula-spoorlijn en de Bernina-spoorlijn. Over bruggen, tunnels, viaducten en treinstations die je op deze manier van zeer dichterbij kunt bekijken. Waaronder het wereldberoemde Landwasser Viaduct bij Filisur; een boogbrug van 65 meter hoog en 142 meter lang in een verbluffend berglandschap.
Wie niet de hele route wil of kan lopen: in bijna ieder dorpje mag je in of uit de trein stappen. Daardoor kies je helemaal zelf hoe lang je wilt wandelen. Aangepast aan je conditie, ervaring en interesses!
Waar een hoogtewandeling soms aan de saaie kant kan zijn door de eentonigheid zit de Glocknerrunde juist vol met afwisseling. Het landschap dat je doorkruist is zeer gevarieerd; van groene bossen tot grijze steenmassa’s en van heldere meertjes tot een gure hoogvlakte, die mede door de mekkerende schapen aan Schotland doet denken. Afwisselend zijn ook de overnachtingsplekken: van luxe berghotels en Gasthöfe tot eenvoudige berghutten met norse waarden. Middelpunt echter, hoe kan het ook anders, vormt de hoogste berg van Oostenrijk. De Großglockner (3798 meter) die overal tijdens je wandeling als een gigantische kathedraal omhoog steekt.